UnReturnable... (Angst)

1. Prologue

UnReturanble...

°°°°°°°°°°°°°°°°°°•••••°°°°°°°°°°°°°°°°°°

မိုးစက္တို႔က ျပတင္းေပါက္မွန္ေပၚတြင္ တစ္စက္ခ်င္း တစ္စက္ခ်င္း ေနရာယူလာသည္...

ထိုမွတဆင့္ အစုအေ၀းျဖစ္လာေတာ့ ေရစီးေၾကာင္းေလးေတြအျဖစ္ အသြင္ယူရင္း မွန္ေပၚမွတစ္ေၾကာင္းခ်င္းစီ ခုန္က်ကာလြတ္ေျမာက္သြားသည္...

ဒီလိုပါပဲ... လူ႔ေလာကရွိအရာရာတိုင္းဟာ အစုအဖြဲ႔အေနျဖင့္ရွင္သန္ လႈပ္ရွားေနၾကရတာပဲ...

ဒါေပမယ့္ အျပင္ပန္းအရ အစုအဖြဲ႔ျဖစ္ေနျခင္းေတြရဲ႕ တဖက္မွာလူေတြရဲ႕ စိတ္နဲ႔အေတြးေတြကေတာ့ အစုအဖြဲ႕နဲ႔ရွင္သန္ဖို႔ကေတာ့ ခက္ခဲလြန္းတယ္...

ဒီလို ခက္ခဲတဲ့ၾကားက စိတ္ခ်င္းထပ္တူက်တယ္တို႔... အျမင္တူတယ္တို႔ သေဘာထားတိုက္ဆိုင္တယ္ဆိုတာေတြျဖင့္ပဲ လူေတြရဲ႕စိတ္ေတြၾကားက နီးစပ္ျခင္းဟာစတင္တယ္...

သူ႔အတြက္ကေတာ့... ေမြးကတည္းက ဟန္ေဆာင္မႈေတြရဲ႕ၾကားက ရုပ္၀တၳဳဆိုင္ရာ နီးစပ္ျခင္းေတြဟာ မလိုအပ္ေလာက္ေအာင္ မ်ားျပားခဲ့ရတယ္... စိတ္ခ်င္းနီးတဲ့သူဆိုတာ မရွိခဲ့သေလာက္ပဲေပါ့...

တစ္သက္မွာ တစ္ခါ... တစ္ခါမွာတစ္ေယာက္ဆိုသလို တခ်ိန္ကေတာ့ သူလည္းပဲ စိတ္ခ်င္းနီးခဲ့တဲ့ သူတစ္ေယာက္ရွိခဲ့ဖူးေအာင္ ကံၾကမၼာက တစ္ေန႔က်ေတာ့ သူ႔ကို သူနဲ႔ေတြ႕ဆံုေပးေစခဲ့တယ္...

တခ်ိန္က... တခ်ိန္ကေပါ့... သူရဲ႕ စိတ္ခ်င္းနီးခဲ့တဲ့သူဟာ သူနဲ႔အတူရယ္ေမာခဲ့... ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့... အတူငိုေၾကြးဖူးခဲ့တယ္ဆိုတာက ဖုန္းမွန္သားျပင္ေပၚက ပံုရိပ္ေလးကသက္ေသပါပဲ...

အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ အေရတြန္႔ေနတဲ့ သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြက ဖုန္းမွန္ကိုထိေတြ႕ေနရင္း သူ႔ပါးျပင္ဟာ တေျဖးေျဖး စိုစြတ္လာခဲ့တယ္...

အခ်ိန္ၾကာတာေတာင္ မဆံုးေသးသည့္ သူ႔ေနာင္တေတြ ေနာင္ဘ၀အထိေတာင္ပါသြားေတာ့မည္ဆိုတာက သူ႔အတြက္ေသခ်ာေနသည့္ကိစၥတစ္ခု...

အခ်စ္ကိုနာၾကင္မႈေတြနဲ႔အတူ ေ၀းရာတြန္းပို႔ စိတ္ခ်င္းေ၀းေစရင္းနဲ႔ အထီးက်န္မႈကို လက္ယပ္ေခၚခဲ့သူက သူကုိယ္တုိင္ပဲမဟုတ္္လား...

အခုေတာ့ အရာရာတုိင္းဟာေနာက္က်သြားခဲ့ၿပီ...

ဖမ္းဆုပ္စရာဆိုလို႔ လြမ္းေမာစရာအတိတ္ေတြပဲက်န္္ခဲ့တဲ့သူ႔အတြက္ေတာ့ ရွင္သန္ျခင္းဆိုတာ ငရဲလိုပါပဲ... ဒါေပမယ့္ ထိုငရဲကိုပဲ သူခံယူသင့္တဲ့ ျပစ္ဒဏ္တစ္ခုအျဖစ္ လက္ခံရင္း ဒီေန႔အထိရွင္သန္ခဲ့ရတယ္...

ငရဲၾကားက လြတ္ေျမာက္ႏုိင္တဲ့အခ်ိန္ဆိုတာကေတာ့ အတိတ္က သူနဲ႔သူ႔ရဲ႕အေၾကာင္းေတြ ျပန္ေတြးရင္း နာၾကင္တဲ့ၾကားကလွစ္ကနဲၿပံဳးမိတဲ့အခ်ိန္ျဖစ္ၿပီး ထပ္ဆင့္ငရဲဆိုတာကေတာ့ ေတြးမိသမွ်အေၾကာင္းေတြဟာ ပစၥဳပၸန္မဟုတ္ဘူးဆိုတဲ့ အျဖစ္မွန္္ျဖစ္တယ္...

ဒီလုိနဲ႔ သူ႔သက္တမ္းရဲ႕ က်န္ရစ္တဲ့ေန႔ရက္ေတြဟာ ငရဲကေနလြတ္ေျမာက္ျခင္းနဲ႔ ထပ္ဆင့္ငရဲေတြၾကားမွာ ၀ကၤပါလိုပဲ တ၀ဲလည္လည္ျဖစ္ရင္းနဲ႔ပဲ...

ဒီေန႔လဲ သူ ငရဲကေနလြတ္ေျမာက္ရဦးမယ္... ထပ္ဆင့္ငရဲကုိ ရင္ဆိုင္ရမယ္ဆိုတာ သိလ်က္နဲ႔ပဲေပါ့...

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°•••••°°°°°°°°°°°°°°°°°°