Etong story na to ay para sa mga may childhood friends na may gusto pala sa isa't isa at sa mga taong mahilig magbasa ng past nila haha baka lang makarelate kayo haha 💕
Andrea's POV
Hi mga readers ako nga pala si Andrea katamtaman lang ang tangkad ko,masayahin,tahimik ako sa klase,at isa pa simple lang ako at ang buhay namin pero isa lang ang iniisip ko ngayon ay yung kababata ko sa ospital kung saan nangyari ang masamang trahedya na nangyari sa akin at dahil dun nawalan ako ng mga magulang dahilan sa car accident at ang kasama ko nalang sa buhay ay yung tumatayong nanay at tatay ko na mababait ay sila tito at tita
*FLASHBACK*
December 2009
Papa!! yung truck sa harapan preno moooooo *boooogsshhh* pagkamulat ko
👀 bakit ako nandito?? oh tita bat ka rin nandito??
Tita: wag ka sanang mabibigla ha pero patay na ang mga magulang mo at ikaw lang ang nakaligtas :(
Hindi yan totoo tita di ako naniniwala sa iyo hindi yan totoooo tas niyakap ako ni tita para pigilan ako sa pagluha ko
Nalaman ko rin ang nangyari sakin na injured yung right leg ko at may 50/50 na pwedeng putulin to kaya one month daw akong nandito sa ospital dahil naboboring ako dito lumabas ako para lumanghap nang masarap na hangin pero pagkalabas ko may napansin akong abandoned na room so pumunta ako
Pagkapasok ko..... Shoot sino yun bat merong shadow pagkatingin ko batang lalake na kasing edad ko lang din ata??! na nakatalikod tas papatalikod na sana ako nang sabihin niya
Luis: Hi!! =)))) oh bat aalis ka??
Andrea: ah kasi babalik na ako sa room sige...
Luis: oy wag ka muna umalis samahan mo muna ako dito at ako nga pala si Luis Ramirez ikaw?
Andrea: sige na nga tutal mabait ka naman ata at nagiisa ka lang ako nga pala si Andrea Rodriguez
Luis: pwede ba tayong maging friends??
Andrea: sure wala naman ako ditong friend so ikaw nalang luis =))) ano nga palang sakit mo kaya ka nandito sa ospital??
Luis: ah may cancer ako stage 2 na diba nakakalungkot buhay ko siguro bilang na ang mga araw ko dito sa mundo
Andrea: wag mong sabihin yan luis nandito naman ako para ipagpray ka at pasayahin ka!! :))
Luis: salamat andrea ha isa ka talagang mabuting kaibigan oo nga pala bakit ka pala nandito sa ospital ano ba nangyari sayo
Andrea: nakikita mo naman siguro no?? Hahaha oo na injured kasi tong right leg ko at may 50/50 chance na pwedeng putulin to o diba parehas din tayong natatakot pero ngayon hindi na kasi may kaibigan na ako!! :))
Luis: oo nga noh haha pwede bang payakap andrea??
Andrea: sure luis!!!..... "At dun nagsimula ang pagtulo ng mga luha ko :'((("
Luis: oh bakit ka umiiyak andrea??
Andrea: ahh kasi naiisip ko lang sila mama at papa kasi nauna na sila :'(((
Luis: para alam nila na okay at masaya ka na gawin mo lang to "pinakita ko sakanya yung star hand sign" nandun sila sa mars at ang tawag sa kanila ay mga martians baka nga pumunta na ako dun eh joke :))
Andrea: ang galing naman nito thank you dito luis maiisip ko na sila "at tinaas ko ang kamay ko at ginawa ang star hand sign"
Luis: pag umalis ka na dito sana wag mong kakalimutan yan dahil matatandaan mo rin ako dahil diyan andrea!! Sige balik na ako sumasakit na ulo ko magpapahinga muna ako bukas nalang ulit bye!! :)))
Andrea: sige luis magpahinga ka na bye friend bukas nalang ulit :))
*KINABUKASAN*
LUIS's POV
Pumunta agad ako dun sa abandonadong kwarto para makita ulit si andrea, pagkarating ko naman dun naandun naman siya ang aga nga eh tapos may nakita ako na isang secret box pagkatapos nun may naiisip agad ako
'Andrea!! may naisip ako! Kung maglagay kaya tayo dito sa secret box ng sulat natin para sa isa't isa para pag tanda natin tsaka tayo babalik dito para basahin ang sulat pero matagal pa yun :('
Andrea: o sige ba luis mag susulat na rin ako
Buti may nakita akong lumang lapis at papel dito kasi siguro dito yung mga files na tinatambak na hindi na gagamitin haay salamat talaga!! :)))
Pagkatapos namin magsulat linagay na namin sa secret box pero kailangan pa namin to makita kapag December 24,2016
'Dapat andrea sa December 24, 2016 bumalik ka dito para makita mo yung sulat ko sayo ha!!'
Andrea: oo naman ako pa malakas ka naman sa akin eh!! Basta magtiwala lang tayo kay God na sana makasurvive ka diyan sa sakit mo :'((((
Salamat talaga andrea :) "tapos nagyakapan kami"
Andrea's POV
pumunta na agad ako dun sa room na kung saan kami unang nagkakilala ni luis kaso wala pa siya kaya hihintayin ko nalang siya
Tas biglang may tumawag sa akin si luis pala!! pagkatapos nun may naisip daw siya at yun ang magsulat kami sa isa't isa para ilagay daw ata dun sa secret box hahaha kung ano ano naiisip niya haha :)))
'o sige ba luis mag susulat na rin ako '
Luis: Dapat andrea sa December 24, 2016 bumalik ka dito para makita mo yung sulat ko sayo ha!!
'oo naman ako pa malakas ka naman sa akin eh!! Basta magtiwala lang tayo kay God na sana makasurvive ka diyan sa sakit mo :'(((('
Luis: Salamat talaga andrea :)
Tapos nagyakapan kami!!
Ilang araw din lumipas at ang resulta ay naging masaya kami, nagtatawanan, pumupunta kami sa lilim nang puno at dun niya sa akin pinapatugtog ang paborito niyang kanta na "I don't wanna miss a thing by Aerosmith at naging paborito ko na rin yun
Luis's POV
andami naming nagawa na masasaya kahit ilang araw nalang aalis na si andrea at eto pa masayang masaya ako dahil nakasurvive ako thank you sa mga nag dasal sa akin mahal na mahal ko kayo at lalo na...
Pumunta na ako dun sa tambayan namin ni andrea buti nalang nandun siya para sabihin ang good news na natanggap ko
Andrea!!! Andrea!! Nakasurvive ako wala na akong cancer :')
Andrea: nagulat naman ako sayo luis kaasar ka!! Wait ano yung narinig ko??
Wala na akong cancer andrea and its a miracle thank God!! :)))
Andrea: omg salamat sa diyos and luis i'm happy for you *tumatalon at nakikipag apir*
Luis: andrea teka lang shoot nakakatalon ka na na ayos na yung paa mo woah?!
Andrea: woah grabe totoo ba to? Maayos na yung kaliwang paa ko???!!!! THANK YOU TALAGA LORD :))))))))
At yun magaling na kaming dalawa hahaha ang galing no magsasabi palang ako ng good news meron din naman pala siya ayos :))))
Hanggang dito lang muna guyss ha 😊😊
BINABASA MO ANG
Ikaw yun
Teen FictionPano kung one day may nakilala ka sa hospital naging mag kaibibigan kayo ng one month at di mo na ulit siya nakita??