Δεν είχα όρεξη να πάω στο σχολείο σήμερα. Έτσι αποφάσισα να πάω στο στέκι της συμμορίας μου.
Η συμμορία μου αποτελείται από 5 αγόρια και εμένα. Ναι είμαι το μοναδικό κορίτσι. Τα παιδιά είναι όλα πολύ καλά κατα βάθος αν και το παίζουμε άγριοι στον υπόλοιπο κόσμο. Είμαστε σαν αδέρφια. Τον Λουκ τον έχω λίγο παραπάνω αδυναμία είναι η αλήθεια γιατί τον ξέρω ποιο πολλά χρόνια από τους υπόλοιπους. Εκτός από τον Λουκ στην παρέα είναι και οι δίδυμοι Δημήτρης και Γιάννης που είναι δύο χρόνια μεγαλύτεροι μου, ο Χρήστος ο ποιος είναι ο μεγαλύτερος της παρέας μιας είναι 29 χρόνων και ο μικρότερος ο Άρης όπου είναι 15 και τον έχω σαν μικρό μου αδερφό
Είμαστε όλοι παιδιά όπου έχουμε περάσει πολλά στη ζωή μας και αυτό μας ενωσε. Έφτασα στην αποθήκη όπου συναντιομαστε και διαπίστωσα πως δεν ήμουν μόνη μου. Είδα τον Άρη να κλαίει και έτρεξα δίπλα του. Ήταν σε πολύ άσχημη κατάσταση.
(τι έπαθες αγάπη μου?) τον ρώτησα και τον πήρα αγκαλιά
(πάλι τα ίδια) είπε και άρχισε πάλι να βουρκωνει
Ήξερα πολύ καλά τι είχε πάθει. Ο Άρης έχει χάσει τους γονείς του και έχει μεταφερθεί σε ένα ορφανοτροφείο όπου δεν τον φαίνονται και πολύ καλά. Τον χτυπάνε και τον έχουν κλειδωμένο μέσα σε ένα δωμάτιο και τον αφήνουν να βγει πάρα μόνο για να πάει σχολείο. Έτσι συχνά το σκάει και έρχεται εδώ αλλά όταν γυρίσει τρώει πολύ ξύλο.
(Έχεις φάει τίποτα?) τον ρώτησα ξέροντας την απάντηση
(έφαγα προχθές) μου είπε. Είχα κάτι λευτα μαζί μου από την τελευταία μας ληστεία στο περίπτερο ποιο πέρα. Τα κρατούσα για τσιγάρα και για να φάω και εγώ κάτι αλλά ο Άρης είναι ποιο σημαντικός. Πήγαμε στον φούρνο δίπλα και του πήρα κάτι να φάει και τα λευτα μου έφταναν ίσα ίσα για να πάρω κάτι και εγώ να φάω αλλά προτίμησα να τα κρατησω μιας και μπορεί να μου χρειαζόταν και δεν είχα αλλα. Έτσι και αλλιώς είχα φάει χθες
Άφησα τον Άρη στο σχολείο μιας και έχει πολλές απουσίες και δεν πρεπει να μείνει και αυτός και πήγα σπίτι
