Revenge on Nemesis / Larry

Chapter 1

Bu hikayeyi sadece şaka olsun diye yazıyım derken gerçek bir fanfic e dönüştü. Ben yazmaktan çok keyif aldım eminim ki sizde beğenirsiniz ❤️
•
•
•
•
•
••
•••
••••
•••••

Puslu bir Perşembe akşamıydı. Bu sessiz ama huzurlu malikanede büyük şamdanlı salonun tam ortasında tam bir kral gibi tahtında oturan bir prens vardı. Elinde duran sigarasını küllüğe yavaşça dokundurdu ve yine ağzına götürdüğü sigarayı içine çekti. Dumanı ise usulca havaya karıştı.

Bu prensin keskin yeşil gözleri sadece bir tek şeye takılıydı. Hafif hafif alev alan şöminenin üzerinde duran devasa portre bu karanlıkta daha da korkunç ve gizemli gözüküyordu. Keskin gözlerini portrede gezdirdi.

Ne kadar kendini tutsa da boğazında oluşan bir yumru onu bazı kafa karıştırıcı hislere doğru yelken açtırıyordu. Yeşil gözlü çocuğun gözleri bir şiddetli yağmurdan sonraki göl gibi dolup taşmış hislerini de bir akarsu gibi akıtmış sevgiyi unutmuş acıyı hatırlamıştı.

Tam bir enkazdı. Kurtarılması imkansız bir hasta gibiydi. Ne ilaç alsa ne tedaviyi görse de tek çıkışının ölüm olduğunu bilen kişilerin umutsuzluğuna kapılmıştı.
Derin ama çok derin bir nefes çekti. Bütün çektiklerini o nefeste barındırdı. Bütün hıçkırıklar , ağlayışlar , bağırışlar bir nefesti. Bir nefesin içinde yaşıyordu.

Birden dikkatini uzakta çalan plağa verdi. Annesinin en sevdiği şarkı çalıyordu. Bir kere daha çok koyu bir hüzün kapladı çocuğu. Anılar aklında dün gece düşlediği bir rüya gibi sönük ama akılda kalıcı bir şekilde belirdi.

Bu salonda anne ve babası dans ediyorlardı yüzleri bir avuç neşeyle. Kendilerini bir o yandan bir öbür yana savrultuyor, etrafındaki çevreyle zerre ilgilenmiyorlardı. Buruk bir gülümseme oluştu yüzünde çocuğun. Birden küçük kız kardeşini gördü , saçları iki yandan örülü o altın sarısı saçlarını...

"Abi?"

Haykırdı. Sesi gök gürültüsüyle karıştırdı. Daha da bağırdı. Yere yığıldı. Hayatı nasıl bir anda karmaşa olduysa öyle yaptı her tarafı. Yıktı önüne geçeni. Kaybetmişti kendini, bi daha bulamayacak kadar. Sonsuzluğun en köşesine sakladı varlığını.

Yukarı dikti o kıpkırmızı olmuş yeşil gözlerini.

Dişlerini güçlüce sıktı.

Akciğerleri sökene kadar bağırdı.

"Sana her şeyi ödeteceğim"