So Young 2: Never Gone

CHAPTER 2

"ahh,sai dun ka umupu sa fortrow,dun sa likod ni luan cheng"nakita ko si luan cheng doon..nakatingin ito saakin.. "Ok,salamat amber" "wala yun,sige na  pumunta kana dun..paparating na si teacher"naglakad nako papunta sa uupuan ko..nakasalubong ko si mae lee at nakatingin ito saakin,at nasa likod nito si luan cheng..biglang tumayo si luan cheng sa kinauupuan nito at lumipat kung saan dapat ako uipo.."guys!ajan na si teacher.."

umupo nako sa upuan,nagdrawing si luan cheng ng cute na mukha ng baboy sa kinauupuan ko ngayon,na parang ako yung tinutukoy nyang pig..tumingin ako sakanya at ngumiti nanaman ito saakin,hindi ko nalang ito pinansin..

After 1 month..
Exam day namin kahapon kaya sasabihin ni mae lee ang score naming lahat..Amber Lin 98..Mae lee 99..steven zhou 95.. ryan liu 48..kasunod nito ang akin..hindi na binanggit ni mae lee ang score ko sa exam..ibinigay nalang basta niya ang test paper at nagbanggit pq ng ibang score ng nga studyante,naka 52 score lang ako sa exam..tinignan ni ryan liu.."hahahahhaha,sai ang hina mo naman naka 52 kalang,esi bale 4 marks lang ang lamang mo sakin..hahahahhahahaha kababai mong tao...hahahahahha" hindi ko nalang ito pinansin.."at ang pinaka huli luan cheng 100...habang nagbabasa si luan cheng napasandal ako sa upuan nito..umuuga pala ito dahil sira yung kaliwang paa nito...
"wag kangang deadma"tinignan nya ang score ko sa exam..
"tss exam lang yan nagpapaka hard kajan di mo naman kailangang seryosohin ehh" "wala kang paki alam"

tumunog na ang bell..may piriod ako ngayon kaya magpapalit sana ako..pagkakuha ko ng napkin naisingit ko ito sa libro..papaalis na sana ko ng biglang kinuha ni luan cheng.."bat di mo naman sinabi sakin?" "akina nayan!" nagtinginan samin lahat ng nasa room.. "edi sana natulungan kita" "sabing akina!""kaya kitang turuan"..nainis nako kaya pilit ko paring kuhanin ito..di nya parin naibigay sakin..hanggang sa nahulog na yung napkin..nakita ito ng lahat..
pinulot ko ito dahil sa sobrang hiya napaiyak ako at isinampal ko sa pagmumukha nya yung napkin..
"akala mo kase laro lahat ng bagay ehh" tumakbo ako papalabas ng classroom habang umiiyak,kaya nagpunta ako sa CR...

Luan Pov..
Gusto ko sanang sundan sya para mag sorry..lumapit sakin si ryan liu.. "ano yan,ano yan"pinulot nya ito at binuksan..nagulat ito.. "ano to band-aid?!!" tumawa ang buong klase..binato ni mae lee si ryan lui ng libro.."manahimik kanga!"padabog itong umupo at nagsitigil ang buong klase sa kakatawa..hayy parang ewan si ryan..dinikit baman sa braso nya yung napkin...hay sira talaga....