0.3

4 3 2
                                    

Hayat bazen acı çekerek bazen ise ağlatarak ne kadar  berbat bir şey olduğunu gösterirmiş lâkin bazen ise ,bir kelime bile herşeye yetermiş.

¤¤¤¤¤¤¤¤《》¤¤¤¤¤¤¤

Tanımadığım çoçugu en sonunda kendimden uzaklaştırmış ve ordan koşarak uzaklaşmiştim. Çok utanmıştım jimin ise benden önce kendini dışarı atmıştı. Düşünüyordum o kim di ?neden beni öptü? neden kendini bana hatırlatmak istiyordu?
En önemlisi ise neden kalbime acı veriyordu?. Yanımda hissettiğim bedenle sağıma dönmüş derin bakışlara maruz kalmıştım yanımdaki tabikide jimin değildi. Yoongi sorgularmışcasına gözlerime kitlemişti . Yoongi benim çocukluk arkadaşımdı. Onunla herşeyi mi paylaşırım. En sonunda dayanamayarak 'yoongi o kim neden öptü beni ' diyerek uzunca baktım. Yoongi ise afallamış şekilde bende bilmiyorum dedi. Aniden kalkması ile bende ayaklanmıştım 'derse geç kalmayalalım '  diyerekten okulun içine yürüdük. Herkesin birbirleriyle fısıltaşmaları canımı sıkıyordu yoongi de bunu anlamış olacakki 'Boşver takma dedikodu arıyorlar dı buldular' dedi.  Bazılarına öldürüş bakışlarimı atsamda alttaan alttan sırıtırıyorlardı,ve sonuda sınıfa çıkıvermiştik.
.....

Ders fizikti ve ben bu ögretmenden nefret ediyordum. Ne yani ağzınin içinden konuşuyor ki sen ögretmensin kendine gel. Kafamı sıraya koyduğum gibi uyuya kalmıştım.
....
Ya beş dakika daha nolur diye sitem ettim. Beni dürten ve ismimi ezberleyen jong yoon  'Ahh Eun he kalk okul bitti herkes çıktı. ' Cidden okul bitmişmiydi kafamı kaldırdığımda sınıfta gerçekten  kimse yoktu. Başımda bekleyen arızaya döndüğümde ise ellerine kollarında birleştirmiş bana dik bakışlarıyla öldüruyordu. Titrek sesimle, 'Tamam ya bakma öyle korkuyorum ' dedim. Jong yoon ise kıkırdayarak "Hadi kalk geç kaldık" dedi. Başımı olumlu sallayıp okuldan çıktık. Eve doğru ilerlerken jong yoon dan beklediğim soruları almıştım. Bütün sorularını bilmiyorum diyerek yanıltlamiştim. Gerçekten hiç birşey bilmiyordum.'Diyeceksiniz nasıl bilmiyorsun çocuk geldi öptü seni salak'dediginizi duyar gibiyim ama hiç birşey bilmiyorum bilmiyorum...
Ben iç sesimle konuşurken jong yoon kendi sorularini kendi cevapliyordu biz böyle anlaşıyoruz .

Joon yoong ile evimizin önüne geldiğimizde cidden yeri öpecektim biz joon yoong ile beraber yaşarız faturalara gelirsek beraber çalışarak öderiz yemeye içmeye gelirsek aramızda kalsın bunu o duyarsa egosundan evde nefes alınmıyor joon yong cidden mükemmel yemekler yapar.Ne yazikki  o babannesinin ısrarı üzerine haftada birkaç gün orda kalır annesi ve babası biraz gezgin bir aile olduğundan pek görüşemiyorlar. Nano teyzeyi çok severim benide davet eder fakat pek gitmem utanırım biraz.

Odama çıkıp üzerimi değiştirdim kısa kot şortumu üstüne ise beyaz tişörtümü geçirdim. Çok açtım ve uykusuz ve benim bunların üzerine iş bulmam gerekir fakat ben ... neleri hâyâl ediyorum. Evde bağarâ bağara AÇIMMM diyerek geziniyordum. Joon yong  kanepeye  kendini zar zor atmış şekilde bana ise şaşırmamış şekilde beni süzüyordu . Nefes nefese konuşarak 'Eun he bana hiç bakma git bugün sen bişeyler yap al ama banada getir ayağa gidecek değil altıma yapsam tuvalete gitmem' diyordu. Dudağimı büzerek o zaman ben pizza sipariş ediyorum diye seslendim. Fakat jonn yong  ise 'salak arkadaşım senin paran yok .' dedi . Ne yani şurda aramızda hava yapıcaktık kitaplardaki gibi..kendini uykunun kollarına bırakmış joon yong  a bile göz devirememiştim.En azıdan gidip marketten ramen almaya karar verdim. Gardaşım birşeye ihtiyacın varmı? diyerek seslenen ramen senide anlıyorum.

____________________________

Markettte yerini ezberlediğim ramen reyonona doğru ilerlemekteydim  hayırrrrrrrrrrr ramenleri en üst raflara koymuşlarrrrrr etrafima bakındığımda kimseler yoktu. Zıplayarak almaya çalışıyordum yorulmuştum ama pes etmeyecektim yanımda hissetiğim soğuk nefesle ve duygularımı endişeye boğan kokusu ile kafamı onun yüzüne çevirdim bu o olamazdı bu o çocuk olamazdı  bana sırıtan bakışları ile boyumu boyuna sabitledi ve rameni uzattı tavuklu seversin diyerekten elimi uzatmamı sağladı. Aldığım ramenle bir yandan ona öldürüş bakışlarımı gönderdim aynı zamanda'sen kimsin ' diyere yüzümü yüzüne sabitledim "ah eun he anlayacaksın aynı zamanla bulacaksın sen bulacaksın" demesiyle yine beni düşüncelerimle bîraktı. Ama bu giderken düşürdüğü kart ile aklımda yapboz tamamlanmıştı.

Arkadaşlar  biliyorum kisa kısa yaziyorum ama sıkılıyorum kb 😘lütfen yorum ve oylarınızı esirgemeyiniz...

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Aug 09, 2018 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

DON'T LEAVE ME Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin