Then Came You

Chapter 3

Paggising ko kinabukasan ay nagprisinta akong magluto ng almusal.siyempre umacting ako na nahihirapan parin ako sa paglalakad para hindi ako mapalayas dito

Siyempre may assist pa din naman ng maid nila kasi weather I admit it or not, im a mess in the kitchen.

Past 7 na nang natapos akong magprepare at saktong, bumaba na si Kard.

Awtomatikong tumaas ang isang kila niya.

'Oh you're awake.i prepared some breakfast' nakingiti kong bungad sa kanya.

Inabutan ko siya ng sunny side up egg. At umupo narin ako

Nagdadalawang isip pa siyang tinitignan ang pagkain na niluto ko.

' hindi kita pakakainin ng lason Kard. It safe.' Assurance ko sa kanya

Ang arte pa kasi ng braha na toh

Kumuha siya ng kanin. I observing his reaction. Hindi naman siguro pamatay yung asin na nilagay ko

Few moments later. Nag iba ang timpla ng mukha niya.

Is it that bad?

'masyado ka atang nawili sa asin' komento niya.

napangiwi ako sa sinabi niya

'huh? Sure akong sakto lang yung asin na nilagay ko' sabi ko naman then i taste the egg.'

Inilabas ko agad yun.

'or maybe not' sabi ko nalang.

D*mn it. 

Ganun din ang lasa ng iba kong niluto. Palpak ka nanaman AJ.

'ang gusto ko lang naman ay ipagluto kita ngayong breakfast'nakayukong sabi ko. that was true.. he used to cooked me lots of foods before dahil nga mahilig akong kumain

he sighed

'forget it. you can cook some other time pero magpaturo ka kay manang olive... or sakin'

napaangat ako ng tingin sakanya at agad na nagliwanag ang mukha ko.

in the end dahil late na din we decided na mag brunch nalang kami. he cook adobo and pakbet as Isabela's one of the native recipe

Wala kaming ginawa ni Kard maghapon kundi manood sa sala. Hindi parin nagbabago ang pakikitungo niya sakin, kung hindi siya suplado at nagiging malamig naman siya sakin. I always the one who initiating the talk with us pero isang tango, oo, hindi, maybe at i don't know ang sagot niya.

Ang saya niyang kausap. Promise! Maaaliw ka talaga

Almost 8 ng gabi ng magdesisyon akong matulog na. Wala kaming ginawa maghapon but i feel so dead tired. Matutulog nalang ako.

Paakyat na ako ng hagdan ng magsilata si Kard. Nanunuod parin siya hanggang ngayon. I wonder kung nagsasawa ba siya sa kapapanood o hindi.

'how was your foot?' bigla akong napatigil sa sinabi niya

Sa totoo lang kagabi pa ako kinkonsenysa ng isip ko, i feel so guilty about this.

'medyo okay naman na. but I couldn't  put a weight on it yet' sabi ko naman.

'wag ka muna masyadong maglakad lakad para madaling gumaling' sabi niya

Para makaalis na ako agad sabi ko sa isip ko

Napabuntong hininga nalang ako. He still hate me

hindi na ako sumagot sa kanya at umakyat nalang.

I wonder kung ano ang laman ng utak niya ngayon. Ang hirap niyang basahin. Ang hirap ng intindihin. He didn't want me to read his actions. Palagi nalang naka poker face.

And his actions towards me. It feels weird. Siguro hindi lang ako sanay na ganyan yung pakikitungo niya sakin.

She used to be sweet to me... noon. I wonder kung kami pa siguro ngayon kung hindi kami nag hiwalay 3 years ago.

3 years ago..(start of flashback)

Saktong tumawag si Kard pagkatapos ng klase ko

'hey' I said to him.

I miss hanging out with my friends  already. Sobrang busy ako ngayong midterms na namin. But I always find time for them.

Tuwing weekdays, pumupunta ang barkada sa condo ko to hang out . A box of pizza for the two of us and a canned of beers for him. He allows me to drink beers but there is a limitation for that.

'i going to pick you today. Nasan ka na?' he said.

' tapos na class sched ko ngayong araw' excited kong sabi

'that's great. Im on my way.' Sabi niya

'wheres the others?' tanong ko

i am actually reffering to our friends. 

'busy sila ngayon. bawi daw sila next week' 

ok

'pwedeng dumaan ka sa-'

'im with a box of pizzas. Don't worry. Kilala na kita'

I automatically smile. That is one of the reasons why i love him. Alam niya kung ano ang nagpapasaya sakin. He always been so understanding to me. 

'AJ im gonna hang up. You're driving eh. Ingat. 

I couldn't help to smile. Parang automatic ng nagpapakita yun kapag kasama ko si Kard.

Ilang minuto pa nakita ko na ang Audi ni Kard.

Yan nanaman ang ngiti ko. 

ang bait mo talagang braha ka

'im sorry im late. Traffic kasi' sabi niya.

'Kalalabas ko lang din naman ng building' paliwanag ko naman which is true

'shall we?' ngiti niya sakin at iginiya na niya ako sa sasakyan niya.

The scent of his car is very relaxing. The mixed of Kard's scent and A vanilla.

'so, you're place or my place?' sabi niya sakin.

'sa Condo ko tayo ngayon. I want to rest after we eat. The requirements of the school is killing me.' Sabi ko.

Never ended presentation plus my thesis. Sino ang hindi mababaliw dun?

'okay ma'am' sabi niya.

After we eat, isinindi ni Kard ang TV para manuod. He's watching 3%. Gusto ko sana siyang samahan but I am really dead tired.

'you will sleep and i will watch' sabi ni Kard.

natunugan niya siguro na pagod ako.

I smiled at him.

Humiga na ako sa kama ko at nasa carpet naman si Kard. He lessen the sound of the TV able to sleep.

End of Flashback

I missed the old Kard. Aminado akong hinahanap ko si Kard noon and maybe I just have to accept the fact na iba na siya ngayon dahil time flies. Wala akong magagawa don.

I was staring at the ceiling when my phone beeps

From: 097567xxxx

8:32 pm

It's your fault. pagbabayaran mo ang lahat ng ginawa mo. hindi kita patatahimikim!