Нууц хот 🏰 / Дууссан/

Нууц12

Би:Үгүй ээ !! Би мэднэ ! Би сайн мэднэ  ! Дотны хүмүүсээ гэмтээх ямар байдгийг ! Ямар мэдрэмж төрдөгийг би мэднэ ! Тийм болхоор намайг мэдэхгүй гэж битгий хэл би чиний зовлонг ойлгож байна ! Тийм болхоор л чамтай ярилцахаар ирсэн юм !!
Чанёол:Юу?
Би:Би ч гэсэн гэмтээж байсан ямар их хэцүү байдгийг би мэднэ
Өнгөрсөнөө бодох
Би:Ээжээ та хаана байна аа ! Надад туслаарай ээжээ (орилох)
Ээж:Миний охион !! миний Охион ! (Орилох)
Би:Ээжээ би энд байна ! Ээжээ(уйлах)
Ээж:Миний охион битгий уйлаарай ээжээ нь очлоо
Би:Ээжээ би айгаад байна ! Энд аймар халуун байна (уйлах)
Ээж:Ээж нь очлоо миний охин битгий уйлаарай за юу
Би:Ээжээ хурдлаарай би айгаад байна
Би:Миний ээж намайг аврах гэж улаан галан дундуур үсэрч орж  намайг аварсан  тэрнээсээ болж ямар аймар түлэгдсэн гээч сэхээн амьдруулах тасагт 3 өдөр хэвтсэн  сорив шархаа  арилгуулахын тулд мэс засал хүртэл хийлгэсэн  хэрвээ би  үгэнд нь ороод ээжийг дагаад гарсан бол ээж түлэгдэхгүй байсан ... Тийм болхоор би сайн мэднэ ямар мэдрэмж төрдгийг (нулимас урсах)
Чанёол:Би мэдсэнгүй намайг уучлаарай (намайг тэврэх)
Би:Зүгээрдээ энэ бүхэн болоод өнгөрсөн явдал .
Чанёол: Юу болсон юм ?
Би:Тэр өдөр ээж бид хоёр хот орж надад шинэ хувцас авахаар дэлгүүрээр явж байтал тэр дэлгүүрт гэнэт их хэмжээний гал гарсан ээж бид хоёр нэлээн дээд давхарт явж байсан болхоор гал гарах үед аваарын шатаар бууж байсан юм хэтэрхий хурдтай явснаас болж эмээгээс  минь үлдсэн ганц зүүлт маань уначихсан би авах гээд ээжийн гарнаас тавиад дээш гүйтэл байшингийн барилга нурууд маш их гал авалцаж эхэлсэн ээж намайг аврах гэж гал дундуур явж байгаад түлэгдчихсэн ...(уйлах)
Чанёол:Зүгээр дээ (үсийг минь илэх)
Би:Би ээжийг ухаан ортол өөрийгөө буруутгаж хажууд уйлж суусан харин ээж минь ухаан ороод надад юу гэж хэлсэн гээч
Чанёол:Юу гэж ?(нүд рүү минь харах)
Би:Харамсахгүй байна гэж
Чанёол:Юу?
Би:Ээж минь намайг аварсандаа огтхон ч харамсахгүй байна гэж хэлсэн хэдий тэгэж аймар түлэгдсэн ч гэсэн тэгж аймшигтай мэс засалд орсон ч гэсэн огтхон ч харамсахгүй байга гэсэн
Чанёол:Яагаад
Би:Яагаад гэвэл
Ээж: Яагаад гэвэл чи миний амьдралын утга учир
Би:Гэхдээ та надаас болж түлэгдсэн шдээ (нулимас урсах)
Ээж:Чи минь  албаар тэнд үлдээгүй шүүдээ чи зориудаар тэнд  зүүлтээ  унгаагүй тийм болхоор битгий өөрийгөө буруутга ойлгосно уу ! Ээж нь охиндоо хайртай тийм болхоор л чамайг аварсан чи бол ээжийнхээ амьдрал  (зөөлөн инээх)
Би:Тэгэж хэлсэн Чи ч гэсэн албаар Сэүн Сужон хоёрыг гэмтээхийг хүсээгүй биздээ
Чанёол:Тийм ээ ! Үнэнийг хэлэхэд тэр үед би өөрийгөө захирч чадаагүй хэн нэгэн намайг тэгэхийг шаардаад миний биеийг удирдаад байсан тэрнээс л болж ...(хоолой нь зангирах)
Би:Зүгээрээ би чамайг ойлгож байна .
Чанёол:Сужон Сэүн хоёр үхчихсэн бол яах болж  байна . Б-би би үнэхээр их айсан өөрийгөө зогсоохыг хүссэн ч миний бие үгэнд минь ороогүй ... Харин одоо Сужон үхэх гээд хэвтэж байгаа би юу ч хийж чадахгүй сууж байна бас би дахиад бусдыгаа хэмтээчихвэл яаана гэж бодхоор өөрийгөө үзэн ядаж байна бас айж байна
Би:Чи өөрийгөө үзэн ядлаа гээд Сужон зүгээр болохгүй чи өөртөө итгэх хэрэгтэй шдээ тэгж л байж дахиж бусдыгаа гэмтээхгүй
Чанёол:Тэгээд би яах юм ?
Би:Чи Сэүн Сужон хоёртой ярилцсан нь дээр байх
Чанёол:Яаж ярилцах юм бэ? Би тэднийг алдах шахсан шдээ  ! Одоо яаж зүгээр очоод ярилцах юм Яаж тэдний  нүд рүү харах юм ?
Би:Чиний буруу биш шдээ ! Тэд чамайг ойлгох болно ! Би амлаж байна
Чанёол:Нээрээ юу ?
Би:Тийм ээ тэд чинь чиний найзууд шдээ найзууд үргэлж бие биенээ уучилдаг юм ! (Зөөлөн инээх)
Чанёол: Баярлалаа Арим аа! (Тэврэх)
Би:Зүгээр дээ харин одоо нөгөө хэд дээр очих уу ?
Чанёол:Тэгэе
Би:Тэд эмчилгээний өрөөнд байгаа
Чанёол:Тэгвэл явцгаая