My Mortal Enemy

Chapter 05

Elysia's Point of View

"Okay. 11." final answer nya.

Pagdating namin sa 11th floor, nauna akong lumabas.

"Alis ka na?" tanong nya.

"Oo, bakit. May problema ka?" tanong ko.

"W-wala." sagot nya.

Then, sumara na uli yung Elevator.

What's his problem? Parang may something sakanya today. Hmm. I can't think about it pero meron talaga e.

Ugh. Why do I keep thinking about those things?

~

School Day again. Pag-dating ko sa school, same as what I used to be, wala masyadong tao kasi maaga ako pumapasok.

Same as Crystal, late pumapasok.

"Good Morning, sa maganda naming kaklase." Here they go again. Keeps bothering and ruining my day.

Pag upo ko sa likod, nakasunod yung mga mata nila sa lahat ng galaw ko.

"Anong tinitingin-tingin nyo dyan? Dukutin ko mata nyo?" pananakot ko.

"Woah! Mas tumapang yata. HAHAHAHAHA!"

"I was just born strong." sambit ko.

"Wo-woah! HAHAHAHA!"

Ng makita kong dumaan sa window si Crystal, I didn't do any action, hinintay ko sya lumapit.

"Bakit tumatawa yung boys?" tanong nya.

"Syempre, ako na naman." sagot ko.

"What? Sumusobra na sila ah, kahapon pa sila." sambit nya.

Tumayo si Crystal and I can't stop her, sa trop namin basta pag ganyan, walang kontra-kontra. Epal yung ganon samin.

"Hoy! Kayo! Tumahimik na kayo ah, pr shut your mouths! Or else tatahiin ko yan!"

Habang nakakatingin sila kay Crystal, nginingisian ko sila.

That's my Crystal. My Crystal Life.

"Okay, everyone. Please get back to your seats." biglang dating nung Teacher, kaya naupo kami lahat.

Nakatingin pa rin sila samin, pero we ignored them.

~

After the Class, tinataasan palagi ng kilay ni Crystal yung mga tropa ni Nathaniel.

Pero si Nathaniel. Parang ang confident nya. Tch. Yabang.

Let's see kung hanggang saan aabot yang CONFIDENCE mo, Nathaniel.

After classes, alam kong sa Gym ang diretso ng mga boys kaya kukunin ko ang Sapatos nya sa locker ng Boys. Nakakahiya man pero maraming may takot sakin dito sa School, kaya get up Bitch.

"Ikaw na bahala Crystal. Mag-bantay ka." sambit ko.

Siguro mapapaisip kayo, kung pano ko nabubuksan locker ng Boys?

Yes, may hack akong ginagawa Hand Hacks. basta mas madali, walang ibang mangyayari and gets back to normal after my hack.

Kapag walang rubber shoes ang player sa Basketball, di makakalaro.

Leave it to me today, Nathaniel. Ako muna titira sa laro natin ha? Madaya ka na masyado e.

I kept in his friend's locker.

"Uy! Anong ginagawa mo ha?"

Shit. May nakakita sakin ah.

"Well. Anong ginagawa ko? Wala kang pake, kaya umalis ka na pwede? Kung magsusumbong ka, then go samahan pa kita. Pero, baka gusto mong basagin ko muna yang muka mo bago ka makapag-sumbong." tatakbo na sana sya pero hinarangan sya ni Crystal.

We're not a bad student, pero nananakot lang kami.

"Ops, san ka pupunta? Mag-susumbong?"

"Ah-ah, h-hindi. Aalis na ko." takot na tumakbo palabas yung lalaki.

Nag-apir naman kaming dalawa ni Crystal.

Nathaniel's Point of View

"Oh, mga pare. Kunin ko lang sapatos ko sa Locker." paalam ko.

"Uy! Sama na kami, kukunin ko din sapatos ko sa locker e."

"Sige." Pumunta na kami sa locker ng mga boys, wala masyadong tao kasi nasa Gym na lahat siguro para mag-laro.

Pero, pag-bukas ko ng locker ko, "Shit! Guys. Nawawala yung sapatos ko!" reklamo ko.

"Nako, pre. Baka di ka makalaro nyan ngayon. Guys, pano yan wala tayong Point Guard ngayon." sambit ng isa kong kaibigan.

"E, kakalagay ko lang neto dito kaninang umaga, guys. Pano mawawala yon?" pagtataka ko.

Tahimik kami lahat na nagiisip.

Pag-bukas naman ng Locker ni Nico, nagulantang kami lahat.

"Ay, pre! Eto yung sapatos mo oh!"
"Hala, oo nga."
"Hoy, pano napunta yan dyan?"

Ano? Nasa locker ni, Nico yung sapatos ko? WTH! Pano?

"Ano? Pano napunta yan dyan?" tanong ko.

"Ewan ko. Pagbukas ko nandyan na e." pagmama-angan pa ni Nico.

Hinawakan ko ang kwelyo ng damit nya.

"Gago ka pala e! Anong di mo alam? Kunyari di mo alam? Pano napunta sa Locker mo tong sapatos ko ha? Pano!?" sigaw ko.

"Pre, chill ka lang." sabi nung isa kong kaibigan.

"Hindi pre. May galit yata tong si Nico sakin e." sambit ko habang hawak pa din ang kwelyo ni Nico.

"Magnanakaw ka ba? O insecure kang gago ka ha!?"

Nagulat ako ng bigla akong sapakin ni Nico.

"Gago ka pala e! Bakit galit ka agad?! Bakit, pinagbibintangan mo ko agad?! Ha?!" sigaw nya.

"Ano?! E kitang-kita na nasa locker mo yung sapatos ko e! Para ano? Di ako makalaro? Kapal ng muka mo! Traydor!" binawian ko naman sya ng isang suntok sa pisngi.

"MR. BAUTISTA! AND MR. SILVAN! PLEASE COME TO MY OFFICE NOW! NO EXPLANATIONS!"

Pagdating namin sa office ng Principal, e nakatingin samin ang Principal.

Nahuli kami nung Principal sa Boy's Locker Room.

"What are you boys up to? Bakit kayo nag-sapakan sa locker room?" mahinahong tanong ni Ma'am Erica.

"Ma'am, kinuha nya po yung sapatos ko." sambit ko.

"Sya po yung nambintang, pero di ko po talaga kinuha yung sapatos nya para sa game." singit ni Nico.

"Shut up! Para kayong mga bata! Para kayong nag-aagawan ng isang laruan." sigaw ni Ma'am Erica.

"So tell me. Nasan ang mga witness, what really happened?"

Nakaupo sa labas ang mga tropa namin na pinatawag.

"Yes po, Ma'am?"

"Tell me. Anong nangyari sa dalawa? What are the cause of your fought?"

Elysia's Point of View

Napadaan kami sa Principal's Office at napansin namin na may nakatayong students.

Then we heard some rumors na napa-office daw yung Grade 12. Siguro sila Nathaniel na yon.

Uy teka, dahil ba to sa nagawa ko?

I didn't expect na ganto.

"Beshy." tawag ko kay Crystal.

"O?" tanong nya.

"Sila Nathaniel ba yon?"

"Hala. Beshy, oo nga. sila nga yon." sambit ni Crystal.

Lalo tuloy akong kinabahan, di naman ako masamang tao pero di ko talaga in-expect to.

Ng makauwi ako ng bahay, di ako mapakali.

Grabe yung ginawa ko di ko talaga in-expect na hahantong sa point na mao-office sila.

Ano na kayang nangyari dun?