3

899 31 1
                                    

~Didi POV~

Ik liep de ambulance in

'Mag ik mee?' vroeg Liam

'Okay.' zei ik

Liam stapte ook in

Na 5 minuten rijden waren we in het ziekenhuis

'Jullie kunnen niet verder lopen dan hier, sorry.' zei de zuster

'Nee, laat me plies verder mee gaan!' zei ik

Tranen rolden over mn wangen

Liam pakte me bij mijn middel

'Het gaat niet lukken om mee te gaan, geloof me...' zei Liam

'Laat me los!! Dank zij jou ligt mijn beste vriendim hier!! Misschien gaat ze wel dood!!' zei ik kwaad

De tranen rolden harder over mijn wangen

'Kom hier...' zei Liam terwijl hij me knuffelde

Ik wilde me terug trekken maar hij was te sterk

Na een tijdje gaf ik het toch op en knuffelde ik terug en huilde het op zijn schouder uit

'Sssht... Huil maar lekker, laat je gaan, het geeft allemaal niet...' zei Liam

Hij klopte op mijn rug

Na een tijdje was ik klaar met huilen en trok ik me uit de knuffel

'Bedankt dat ik bij jou mocht uithuilen.' zei ik

'Graag gedaan.' zei Liam met een glimlach

Ik glimlachte terug

'Mag ik je nummer...?' vroeg Liam onzeker na een tijdje

'Tuurlijk.' zei ik

We gaven elkaar onze telefoon en zetten de nummers erin

'Hier.' zei Liam toen hij klaar was

'Dankje.' zei ik terwijl ik hem terug gaf

'Vind je het erg als de jongens ook komen?' vroeg Liam

'Dan draai ik misschien wel een beetje heel erg door...' zei ik

'Hoezo? Ben je fan?' vroeg Liam

Ik knikte

'Ik zorg er wel voor dat je niet door gaat draaien.' zei Liam

'Oke.' zei ik

'De jongens komen over 5 minuten dus bereid je al vast voor.' zei Liam

'Oke.' zei ik

5 minuten kwam de rest er ook aan

In de tussentijd heeft Liam allemaal vragen aan mij gesteld

We hebben elkaar dus leren kennen in hij lijkt soms heel erg zorgelijk, hij is eigenlijk gewoon normaal net zoals alle andere jongens van zijn leeftijd. Hij alleen een beetje volwassen

'Hoi Liam.' zei Louis

'Hoi jongens, dit is Didi en Didi, jij weet hun namen wel.' zei Liam

Ik knikte

'Leuk om kennis te maken.' zeiden de jongens

'Vind ik ook.' zei ik

'Kun je hier ook eten scoren?' vroeg Niall

Alle jongens rolden met hun ogen

'Nee sorry, ik heb al het eten opgegeten, ik had honger...' zei ik met een neutraal gezicht

'Didi, zegt dat het niet waar is.' zei Niall

'Ik heb ook gewoon van die momenten dat ik veel eet.' zei ik

'Als je ongesteld ben zeker.' zei Harry lachend

Iedereen, inclusief mij, keken hem raar aan

Hij keek meteen de andere kant op

En mocht je het je intussen afvragen, nee we hebben nog steeds geen nieuws over Rose gehad

Na bijna een kwartier

Ja een kwartier

Sorry ik ben nu ongeduldig...

'Horen jullie bij Rose?' vroeg de dokter

'Ja!' zei ik terwijl ik opsprong

'Ik heb slecht nieuws...' zei de dokter

Ohnee, hij gaat zeker weten zeggen dat ze het niet heeft gehaald of het niet gaat halen...

'Ze ligt in coma.' zei de dokter emotieloos

En hij liep weg

'Die heeft ook geen hart...' zei Zayn

Ik voelde tranen achter mn ogen al branden

'Kom hier!' zei Liam

'Nee, ik heb geen zin om te knuffelen...' zei ik

'Kom hier om uit te huilen?' vroeg Liam

'Ik heb al genoeg gehuild vandaag.' zei ik

'Zullen we naar Rose mogen?' vroeg Louis

Ik haalde mn schouders op

'Ik ga het vragen.' zei Zayn

Toen hij terug kwam zei hij dat we naar haar toe mogen gaan en dat ze in kamer 608 ligt

'We zijn er bijna, hier is nummer 600.' zei Harry

602...

604...

606...

608!!!

Ik liep meteen naar binnen

De andere jongens volgden me

Oke, daar lag ze dan...

Bleek...

Liggend

In een saai, wit bed

Met allemaal slangetjes in haar armen...

En naast haar een apparaat waarmee haar hartslag in de gaten werd gehouden

En na Rose lag er niemand in de kamer

Ik had gezegd dat ik genoeg had gehuild vandaag maar toch gleed er een traan over mijn wang

Liam trok me weer in een knuffel en ik huilde weer uit op zijn schouder

Toen ik weer klaar was trok ik me weer uit de knuffel

'Gaat het?' vroeg iedereen bezorgd

Ik knikte

'Wil iemand wat eten? Ik heb honger en dan kan ik ook meteen voor iemand anders halen.' zei ik

'Jij zei dat je alles op had gegeten!' zei Niall nep-boos

'Dat was een grapje! Zoveel eet ik niet!' zei ik

'Ik ga wel mee lopen, ik denk niet dat je alles kan dragen aangezien Niall veel eet...' zei Harry

En we liepen naar beneden om wat te eten te halen

Be Strong | One DirectionWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu