İnsanlar garip varlıklar.Ne kadar mükemmellerse bir anda yerin dibini boylayabiliyorlar.Bu dünyayı güzelleştiren de onlar, içine eden de.Yaşanabilir kılan da.-Yaşanabilir-.Değişik bir kelime.Yaşıyorsun ama eksilerine katlanarak.Belki bir fincan kahveyle belki de bir dostun omuzunda ağlayarak.Çünkü yaşamak zorundasın.Bu oyunun kurucusu değilsin; sadece bir dakikalığına ekranda beliren yön oku gibisin.Ama herşey senin ellerinde .Oyun kurucusu da olabilirsin oyunu yok da edebilirsin.Yeter ki sen kendini bil ve kendin ol.Başkalarının buyruğu altına girmeden.Sadece kendi kırmızı çizgilerinin geçmemeye çalış.Sonra belki bir bakmışsın önceden seni oyuna sokanlar, şimdi senin kurduğun oyunda yer almıyor bile olabilirler.Şimdiden dudaklarının üste doğru kıvrıldığını tahmin edebiliyorum.Kazanma hazzı."ipler benim elimde dostum, son nefesinde ne söylemek istersin ki senin o değersiz bedenini bağışlayayım?"Amerikan filmlerinden fırlamış şu kelimeleri bile söyleyebilirsin.Ama şu an yapman gereken sabretmek.Fırtına öncesi sessizliğine siyah pelerinini giyerek bürünmek.Zaman gelecek ki herşey güzel olacak.Şu an sadece şu iğrenç oyuna ve pislik piyonlara sabret ,unutma şah senin elinde.
