Dancer Ghost ||Death Parade||

I

Siyah kakülleri gözlerinin önüne düşen küçük kız, kasabanın eskimiş sokaklarından hızlıca geçti bisikletiyle.

Babasının tayini yüzünden bu küçük kasabaya taşınmışlardı. Ailesi ev işleriyle uğraşırken minik kız kasabayı gezmek için dışarı çıkmıştı.

Hızlı geçtiği yolların ardından biraz tenha bir sokağa vardı. Bisikletini yavaşlattı.

Bakışları, neredeyse yıkılacak olan tiyatro salonuna takıldı. Dışarıdan belli oluyordu, fazla eskiydi ve kullanılmayı yıllar önce bırakmıştı. Hemen tepesinde iki maske vardı. Sağ da ki maske gülen bir maskeydi. Diğeri ağlıyordu.

Ahşap yapısı sağlam durmuyordu fakat küçük çocuk buna takılmadı. Bisikletini bir kenara park edip adımlarını tiyatro salonun girişine yönlendirdi. Kapıyı ittirdi fakat açılmadı. Büyük bir kilit vardı.

"Hey," bir ses duydu sağ tarafından. Bakışları o taraf döndüğünde yaşlı bir adamın kendisine yaklaştığını fark etti. Birkaç adım geriye gitti ve araya mesafe koydu.

"Buraya girme. Görmüyor musun, hizmet dışı?" Bakışları biraz sinirli ve sertti.  Kafasının üst kısmında pembe saçları vardı. Garip gelmişti bu küçük kıza.

"Öz... Özür dilerim," dedi siyah saçlı çocuk, kolunu kaşırken. Yaşlı adam omuz silkti ve tenha sokakta küçük çocuğu arkada bırakarak ortadan kayboldu.

Küçük çocuğun içini bir merak duygusu kaplamıştı. Fakat aldığı tepki bir daha ki sefer daha şiddetli olabilirdi. Bisikletine yaklaştı ve bindi. Fakat bir başka ses durdurdu çocuğun kulağını.

"Yeni çocuk, ha?" Başını sesin geldiği yöne çevirdiğinde kendi yaşlarında, açık mavi saçlarını örmüş bir kız çocuğu gördü. 

"İhtiyarın kusuruna bakma," dedi hafifçe kıkırdarken. "Nona ben." Elini uzattı. Siyah saçlı çocuk, ikiletmeden sıcak eli tuttu ve karşılık verdi.

"Chiyuki." Yüzüne küçük bir gülümseme yerleştirdi. Şimdiden arkadaş edinmiş gibi duruyordu. Bisikletinden indi ve mavi saçlı çocuğun yaptığını yaptı. Kaldırım taşına oturdu.

Birkaç basit diyalog geçmişti aralarından. Nereden geldiği, nerede yaşadığı gibi. Sonunda Chiyuki'nin aklını kurcalayan soruyu Nona'ya sunuldu.

"Neden... Kapatıldı?" Göz ucuyla tiyatro salonunun kapalı kapısına baktı. Nona nefesini dışarı verdi ve mor gözlerini, saçının bir tutamı beyaz olan Chiyuki'ye yöneltti.

"Aslında... Yaklaşık 25 sene önce burada birisi öldürüldü. Bir komplo olduğu düşünülüyor. Korkunç manzaranın ardından tiyatro salonu kapatıldı. O zamandan beri de kimse gelmiyor." Chiyuki duyduğu şeyle gözlerini irileştirdi. Böyle bir şey beklemiyordu.

Fakat merakı bastırılmamış, daha da artmıştı. Yerinden kalktı ve kapıya bastırdı yumruğunu. Bu haline gören Nona gülümsedi ve ayağa kalkıp siyah saçlı kıza yaklaştı.

"İstersen seni içeri sokabilirim," dedi gülümsemesini sürdürerek. Chiyuki şaşkınlıkla Nona'ya baktı. Yapabilir miydi sahiden?