Dramione/İmkansız Aşk

Nefret ve Aşk

"Benden nefret edene kadar seni sadece seveceğim ve nefret edince sana aşık olacağım "

Kendinize sorun en çok nefret ettiğiniz kişiye delice aşık olur muydunuz ? Bu bize evrenin bir oyunudur aslında. Küçük büyülü bir oyun...

Hermione artık dayanamıyordu. Her şeyi geri istiyordu, eskisi gibi olmak istiyordu. Kaçamıyordu,kurtulamıyordu.
Onu düşününce içinde açan çiçekler artık güllere dönüşmüştü ve dikenleri kalbine batıyordu.

Ağlamaya devam ediyordu çaresizce, hiç kimsenin umurunda değildi, nihayet yalnızdı yapayalnız. Gözlerini kapadı, daha fazla dayanamıyordu.

Bir ses duydu tanıdık gelen bir ses;

"Hermione! Hermione, iyi misin?"

Yavaşça yanına geldi ses. Sesi duyunca içini bir sıcaklık kaplamıştı. Harry'di ne olursa olsun onu bırakmamıştı.

Göz kapaklarını araladı ve hemen kollarını onun boynuna sardı, sımsıkı sarıldı ona,hiç bırakmayacak gibi... Gözleri nemlendi, gerçekten sevgiye en çok ihtiyacı olduğu zamanlardı.

"Senin için çok endişelendim, bir şeyin var mı?"

Bu cümleyi duyduktan sonra gözlerindeki nem yerini gözyaşlarına bıraktı.

"Çok özür dilerim onu çok seviyorum sana ihanet ettiğimi biliyorum ama kendime engel olamıyorum, ben daha önce hiç böyle hissetmedim Harry, hissedemedim. Her şey için özür dilerim."

"Asıl ben özür dilerim, bu kadar önyargılı olmamalıydım sana güvenmeliydim, beni affet."

Bu sefer Harry Hermione'ye sımsıkı sarıldı.
Harry sırıtmaya başladı.

"Hala soruma cevap vermedin."

Hermione bir saniye afalladı durumu anlayınca o da kendini zorlayarak, yüzüne çarpık bir gülümseme yerleştirdi.

"İyiyim"

..............

Draco bakışlarını Hermione ve Harry'e kilitledi. Sadece bakıyordu ama içinde bir şeyler kopuyordu sanki, neden böyleydi?

Neden bu kadar garip hissediyordu? Yanında Katie vardı ve ona çok aşıktı, ama bakışlarını onlardan bir saniye bile ayıramıyordu.

Harry ile sarılmalarını görmüştü ve o an yumruklarını sıktı, içini öfke kapladı.

Bir acı vardı kalbinde anlam vermeye çalışıyor düşünüyor ama hisleri ve düşünceleri arasında kaybolmaktan kendini alamıyordu...

Flashback :

Hermione sözünü tamamlayamadan Malfoy dudaklarını dudaklarıyla buluşturdu. Kısa bir öpücükten sonra genç kız'a döndü;

"Seni seviyorum."

"Ben bunu öyle kolay kolay söyleyecek biri değilim, kalbimde öyle bir yer edindin ki istesem de seni kalbimden atamadım, atmak istediğim zamanlar oldu olmadı değil, yoruldum. Ama nefes almaktan vazgeçmediğim gibi seni sevmekten de vazgeçmedim. Umutsuzca geri dönüşü olmayacak bir şekilde aşığım sana."

Sıkıca sarıldı Granger, kokusunu uzun zaman sonra ilk defa içime çekti .

Senin herşeyine ihtiyacım var, kokuna ihtiyacım var, sevgine ihtiyacım var, gülüşüne ihtiyacım var, sana ihtiyacım var, seni her şeyden çok seviyorum, seni seviyorum Hermione beni bırakma. Lütfen."

"Draco, beni dinliyor musun?"

Katie sesleniyordu Draco birden irkildi ve bakışlarını Katie'ye çevirdi;

"Niye oraya bakıyorsun?"

Ne cevap vereceğini bilemedi o an.

"Bir sebebi yok."