•dinsdag nacht•

276 15 1
                                    

Ten huize van Loo

Mila stapt over de drempel de gang binnen. "Dankjewel" bedankt ze Tori omdat deze zo vriendelijk was Im de deur te komen openen. "Jij bedankt" zei ze. Mila verstaat niet helemaal goed waarom en dat laat ze ook merken met haar veelzeggende blik. "Voor dat je men zoon zo goed verzorgd" zegt tori als bezorgde moeder verder. Mila lacht en tori wijst naar boven :" je weet het zijn he " zegt ze verder al fluisterend. Mila knikt een keer duidelijk en gaat dan heel erg stil de trap op. Ze neemt de tweede deur rechts want de eerste is de badkamer en doet de deur zachtjes open.

Mila steekt haar hoofd eerst naar binnen en kijkt naar haar lief die daar ligt in zijn bed met zijn twee handen ingewikkeld in verband dat hij niet zou krabben. Tori stormt de kamer binnen en trekt Mila op de gang , Jonas schiet ligt wakker . " euhm ja de dokter weet wat het is " zegt tori verontrustend. " ja Oke wat heeft hij ?" Vraagt ze geïnteresseerd maar toch met een piepklein hartje. " het zijn de windpokken" zegt tori. " Ahh Oke maar die heb ik al gehad al 5-jarige" zegt Mila met lichte opluchting. "Alle ga dan maar binnen" zegt tori met een grote lach. En Mila gaat terug binnen bij de half wakkere Jonas.

"Heey " zegt ze zacht en lief . "Mmm" komt moe uit zijn mond. Ze stelt zich naast zijn bed en pakt zijn klompjes vast. " veel pijn?" Vraagt ze nog altijd zo zacht en rustig. " jeuk" zegt hij moe en bijna wenend. Mila stapt naar de andere kant van het bed en doet haar schoenen uit. Ze kruipt in het bed maar ligt niet neer , alles licht van haar midden tot tenen maar de rest knuffelt en leunt op haar grote beer. Hij voelt zich geliefd en zegt:

   








                " ik vergeef je "



Volgende keer weer chat !

GHOST ROCKERS messengerWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu