Song of my life

Title your Story Part

First time kung magsulat ng story sana magustuhan nyo ito mga ka wattpad. Sana suportuhan nyo po ako..Ito ay para sa mga friends ko maraming salamat sa inyo.
Panimula:
Ito ang kwento nina Cristina at Adam dalawang magtipan na magkaiba ang salita at lugar.At kung pano sila nagkita at nagkakilala .Ginawa na Cristina ang lahat para mabuo ang awit para sa kanyang pinakakamahal na nobyo.At tinuturing nyang hindi lang kaibigan kundi asawa na.
Subaybayan ntin ang kwento nila kung pano sila nagkakilala .
1⃣ 🎉😊
Umalis ako sa lugar namin dahil ayoko sa tatay ko lagi nalang akong pinagagalitan. Sumama ako sa kapitbahay ko na nagjapan sabi ko sa kanya magapply ako para naman makaiwas sa tatay ko,pumayag naman siya. Pinakilala niya ako sa agency kung san mag- audition kami para sa banda at isasampa lang ako bilang singer,d naman ako magaling kumanta pero pagbubutihin ko ang lahat para lang makaalis at makapagtrabaho.
Nakilala ko sa Adam sa agency kung san ako nagtraining kumanta ,gwapo at matipuno kaya lang natatakot akong mainlove baka lokohin ako katulad ng mga kasaman ko sa agency.
"Cristina !"tawag ni adam sakin bigla akong na palingon
"Bakit?"ang sagot ko sa kanya,Suplada ka naman tinawag lang kita tapos ganyan agad sagot mo sakin 'ang sabi nya sakin'
bakit masama bang sumagot ng ganyan 'ang sagot ko sa kanya'mula noon lagi na kaming naguusap tungkol sa kwento ng bawat buhay namin....naging kaibigan ko sya at kasama paglumalabas ako ng bahay.
Adam: kumain kanaba? Kase may dala akong ulam at kanin "sabi niya sakin"
Cristina: hindi pa nagugutum nga ako kaya lang kakanta pa ako sabi kase nila bawal daw kumanta pagbusog baka di ako makakanta
Tinawag na ako ng isa sa mga kumukuha samin at iniisa na kmi na pinakanta sa harap ng japanese.mmmm magaling itong isa na to " sabi ng isang kasama nya" Habang nagaantay kami natatawagin biglang sumulpot si Adam sa harap ko at nabigla ako " hoy kumain kana kanina pa nagaantay pagkain mo "sabi nya sakin"sge na nga nasan na pagkain mo dalhin mo naman dito alam mo naman di ko maiwan baka tawagin ako excited pa naman ako na makuha
Kinuha na ni Adam ang pagkain at kumain na ako ng biglang tinawag ako,napatayo ako sabay sabi ko "yes !"pasok ka daw sa loob sabi ng isang babae na di naman kagandahan kung maka asta daig pa may ari ng agency eh katulong lang naman siya a.k.a alalay lang pala ang papel niya,Ng nasa loob na ako ng room kinausap ako ng japanese sa salitang english.Pinagusapan ang budget namin.Nag sign ako ng kontrata sa kanila hanggang 3 month pumayag na rin ako sa mababa na sahod makaalis lang at makapagtrabo. Ng lumabas na ako ng room bigla akong kinalabit n Adam sabay sabi sakin na" makakaalis kana iiwan mo na ako dito at mauna kana na magpunta sa japan..sabi nya sakin"
Ano kaba makakasama din naman kita pagnakaalis ka kung parehas tayo ng lugar "ang sabi ko sa kanya
Si Adam pala ay nagapply bilang dancer ng bar sa japan inshort alam mo na....
Huwag kana malungkot magkaibigan lang naman tayo kung makaasta ka daig mo pa asawa niyan.Makakaalis kana basta galingan mo gwapo ka naman at macho tugon ko sa kanya.Biglang na buhayan ng loob ang lokong lalaki at napangingiti siya..
Dalawang buwan na ang nakalipas ng biglang dumating ang visa at ticket ko papuntang japan kinabahan ako dahil wala akong alam na salita ng japanese dun baka ibenta ako "sabi ko sa sarili"Tinawag ko sa Adam dahil magpapasama ako mamili ng mga damit ko at iba panggamit na dadalhin papunta dun,sinamahan naman niya ako.....
Habang namimili kaming dalawa ng bigla niya akong tinanong ,cristina magkikita paba tayo dahil sa dami ko ng nakilalang babae di na sila bumabalik at nagasawa na din ng hapon dun,ikw kaya ganun din ,depende sagot ko sa sarili ko,bakit kaibigan lang naman kita at isa pa pagnagkaboyfriend ako ikw ang una't una kong tatawagan promise ko syo yan kaya hwag kana malungkot,ikw parin ang bestfriend ko basta pagnagka bf ka din pakilala mo siya sakin tama "ang sabi ko sa kanya"
Lumipas ang isang linggo at naging masya naman ako sa trabaho ko bilang entertainer sa japan, masya at malungkot dahil lahat ng tao kailangan marunong kang makisama kung hindi kawawa ka,