22.30 pm
วันนี้วันเกิดของพ่อ
โคลอ์นั่งมองกล่องสี่เหลี่ยมกรมท่า ภายในบรรจุนาฬิกาเรือนสวยไว้ภายใน เด็กชายยิ้มอย่างภูมิใจ นี่เป็นของขวัญจากเงินเก็บของเขา ทั้งค่าขนมที่พ่อของเขาให้ และการรับจ๊อบเล็กช่วยดูแลแมวของคุณยายจอห์นสันข้างบ้าน เมื่อเด็กชายเคยบอกกับหญิงชราว่าต้องการเงินเพื่อจะซื้อของขวัญให้พ่อของเขา
วันนี้คุณพ่อทำงานดึก อาจเพราะมีคดียากๆ เลยทำให้พ่อที่มักจะกลับบ้านมาตอนหนึ่งทุ่มโทรมาบอกว่าตนยังไม่เสร็จงาน ให้เขานอนเลยไม่ต้องรอ
แต่มีหรือโคลอ์จะฟัง ในเมื่อนี่คือวันเกิดของพ่อเขานะ
เสียงรถและแสงไฟที่สาดกระทบเข้ามาผ่านกระจกทำให้โคลรู้ว่าพ่อของเขากลับมาแล้ว เด็กชายจึงแกล้งหลับหวังจะกระโดดลุกขึ้นมาให้พ่อตกใจ
เสียงเปิดประตูและวางกุญแจ พร้อมกับเสียงถอนหายใจ สัมผัสอ่อนโยนจากมือใหญ่ที่ลูบลงบนผมนุ่ม
"แฮ่!!" เด็กน้อยลืมตาตื่นพร้อมกระโจนใส่พ่อของเขา แฮงค์ทำหน้าเหวอก่อนรับร่างลูกชายที่กระโจนใส่ โคลอ์หัวเราะคิกคักอย่างสนุกสนาน
"พระเจ้าช่วย โคลอ์ลูกทำเอาพ่อเกือบหัวใจวาย"
"พ่อฮะ ผมมีอะไรจะให้ล่ะ"เด็กชายว่าก่อนลุกออกจากตัวเขา หยิบกล่องสีกรมท่าที่ซ่อนไว้และมอบให้แก่ผู้เป็นพ่อ
"สุขสันต์วันเกิดฮะ"เด็กชายยิ้มร่า ผู้เป็นพ่อรับกล่องนั้นก่อนเปิดออก นาฬิกาข้อมือผู้ชาย ตัวเรือนและสายรัดเป็นสเเตนด์เลส หน้าปัดเป็นสีน้ำเงิน
ผู้เป็นพ่อหยิบขึ้นมาสวม ก่อนเคาะหน้าปัดและเอาแนบหู
"ลูก...นี่มัน เอ่อ พ่อว่ามัน"
"อะไรนะ ไม่เอาน่า"โคลอ์คว้าแขนของผู้เป็นพ่อไป ก่อนตรวจสอบว่าของขวัญเสียหรือไม่
"โอ้ ฮา ฮา ตลกมากครับพ่อ" โคลสะบัดแขนของผู้เป็นพ่อออกก่อนทิ้งตัวลงอีกฝั่งของโซฟา
