"Ο φύλακας άγγελος μου"||BOOK 1||(Jungkook)

"Κεφάλαιο 1"

Ένα δεκαεπτάχρονο κορίτσι που ζει στην Ελλάδα μαζί με την μαμά και το μπαμπά της,είναι απίστευτα φανατική με ένα k-pop group,τους BTS.Ακούει τα τραγούδια τους από την ηλικία των 12.Τους έμαθε από τις ξάδελφες τις,οι οποίες ήταν κι αυτές φανατικές μαζί τους αλλά όχι τόσο όσο έγινε η Y/N αργότερα.

Πάντα το όνειρο της ήταν να μάθει κορεάτικα και να πάει στην Κορέα και να τους γνωρίσει από κοντά.Κανένας όμως δεν συμφωνούσε με ο,τι έλεγε. Όλοι, οι φίλοι της,οι πολύ κοντινοί της συγγενείς και κυριότερα οι γονείς τής πίστευαν πως ο,τι σκεφτόταν ήταν απλές ανοησίες... Εκτός από ένα ξεχωριστό άτομο για αυτήν,η αδελφή της.Ήταν η μόνη που της έλεγε:
"Να πιστεύεις στα όνειρο σου και πάντα να προσπαθείς να τα πραγματοποιήσεις χωρίς κανένα εμπόδιο που θα προσπαθήσει να σε σταματήσει να κάνεις αυτό που θέλεις..και το μόνο που εχεις ΕΣΥ να κάνεις είναι να προσπαθείς χωρίς δυσκολίες και ελπίζοντας στους στόχους που έχεις βάλει απο μικρή στην ζωή σου...Και αμα ποτέ χρειαστείς κάτι,εγώ θα είμαι ΠΑΝΤΑ στο πλευρό σου να σε περιμένω..."

Κάθε φορά που άκουγε την αδελφή της να της λέει αυτά τα λόγια, έπαιρνε παραπάνω θάρρος και δυναμη να συνεχίσει το υπόλοιπο της ζωής της έτσι όπως το θέλει αυτή.

Μετά απο κάτι βδομάδες,η Y/N αποφάσισε να ανακοινώσει σε όλους τους φίλους και συγγενείς της κάτι που είχε σκεφτεί πολύ πριν και συζητήσει με την αδελφή της πριν το ανακοινώησει.

('BACK TIME')
(Συζήτηση της Y/N και της αδελφής της)

Εσύ:Σοφία (η αδελφή σου)σκέφτηκα πολύ καλά αυτά που μου λες όλα αυτά τα χρόνια σχετικά με τους στόχους που έχω βάλει και αποφάσισα να πάω να ζήσω μόνιμα στη Κορέα...

Σοφια:Μπράβο που επιτέλους αποφάσισες να πραγματοποιήσεις τους στόχους σου...και ειδικα τώρα που μεγάλωσες πια και πρέπει να αντιμετωποίσεις όλες τις δυσκολίες στην ζωή σου μόνη σου,σαν ένα με μεγάλο κορίτσι.

Εσύ:Ευχαριστώ που συμφωνείς μαζί μου...

Σοφια:(σε διέκοψε)αφού ξέρεις οτι το κάνω γιατί σε αγαπάω!

Εσύ:...μα υπάρχει ένα πρόβλημα...(έσκηψες το κεφάλι κάτω)

Σοφια:Τι;

Εσύ:Δεν ξέρω πώς να το ανακοινώσω στους γονεις μας...ξέρεις δεν είναι εύκολο.Θα πάθουν κάτι, είμαι σίγουρη και δεν θα με αφήσουν να πάω.(τα μάτια σου άρχιζαν να γεμίζουν δάκρυα)