Kış Güneşi /ONESHOT/

531 12 6
                                    

                Julia  önündeki kağıtları hızlıca toparlayıp şeffaf dosyaya tıkıp çantasına attı. Dersler biteli bir saat olmuştu.  Elinde kalan son sınav kağıtlarını notlandırmayı bitirebileceğini sanmışsa da içindeki huzursuzluk her geçen saniye artarak dikkatini dağıtıyordu.

                Sonunda kendine ve okula sinir olmuş bir şekilde yerinden fırladığında karşısında karmaşık matematik formülleriyle savaşan Brenda kıvırcık başını kaldırdı.

                “Ne bu acele Julia,”

                “Bilmiyorum. Sıkıntı bastı. Biraz daha burada böyle pineklersem çıldıracağım sanırım.”

                Brenda elindeki kalemi masaya atıp esnerken söylendi.

                “Bu işten nefret ediyorum.”

                Julia dolabını gürültüyle kilitlerken konuştu.

                “Ben en azından eğlenceli kısmıyla ilgileniyorum. Cidden matematik kadar baş belası bir şey daha bilmiyorum ben.”

                Brenda Julia’ya acıklı bir bakış attı.

                “Sana iyi eğlenceler o zaman tatlım. Şunları bitirir bitirmez istifa dilekçesi yazmada yardımını almak için seni arayacağım.”

                Gülüştüler. Julia kapıyı arkasından çekerken Brenda hala kaleminin arkasını kemirerek önündeki sınav kağıtlarına bakıyordu.

                Okul neredeyse boşalmıştı. Sınıfları temizleyen görevliler sıraları çekerken çıkan gürültü bir kat aşağıdaki fotokopi makinesinin sürekli homurtusuna karışıyordu. Julia dar koridordan geçerken havasız kaldığını hissetti. Ocak ayındalardı ve hava 10 dereceydi. Kim bu havada bunalacak kadar aptal olabilirdi ki…

 Ayakkabılarının gürültüsü koridorda yankılanırken hızlandı. Merdivenleri koşar adım inip geniş bahçeye çıktığında esen rüzgarda dört bir yana dağılan saçlarını dizginlemeye çalışarak park yerine yürüdü.

                Lisenin otoparkı dışarıdan gelen arabalara da park imkanı sunuyordu. Bu nedenle gerektiğinden fazla büyük ve kalabalıktı. Bu duruma lanet okuyarak arabasına binip kapıyı çarptı.

                Neredeyse sağdan bitişik duran arabaya sürtmemeye çalışarak gerilerken sol çaprazında kalan siyah, camları karartılmış araca şiddetle çarptı.

                Küfrederek kontağı kapatıp arabadan inmeye hazırlanırken çarptığı arabanın sahibinin huysuzca homurdandığını duydu. Bir an eli kapı kolunda öylece bekledi. Zararın büyük olmadığını umuyordu. Hiç iyi bir anında değildi. İsteyeceği son şey bir maganda tarafından araba kulanmayı becerememekle  suçlanmaktı.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 13, 2014 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Kış Güneşi /ONESHOT/Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin