Bölüm 1

39 2 0
                                    

Multi:Asena Yüksek
Hadi itiraf edin bir an Barbara görceğinizi düşündünüz.

Okuma tarihinizi buraya yazmanız rica olunur (!)

İYİ OKUMALAR ❤
-----------------------------------------------------------
24 Mart 2018 Pazartesi günü
Hayatımın değiştiği,uğruna ölebileceğim birinin hayatıma girdiği tarih.
En  başından anlatıcam ama biraz geriye saralım...

Sıradan bir pazartesi sabahıydı.Allahaşkına pazartesiyi kim buldu ya.Dün evde keyif çatarken ertesi gün sabahın 8'inde kalkmak çok koyuyor.
Banyoya gidip elimi yüzümü yıkadıktan sonra esneyerek dolabımın karşısına geçtim.
Yüksek bel kot ve dar bir pantolon ve göbeği açık bir kısa kollu t-shirt giydim.Spor ayakkabılarımıda giydikten sonra alnımdaki 2 sivilceyi kapatıcıyla kapattım ve şeftalili nemlendiricimi sürdüm.Papatya kokulu(🌼) parfümümü de sıktıktan sonra akşamdan hazırladığım okul çantamı takarak merdivenlerden aşağı indim.Evde hiçbir ses yoktu.Anlaşılan babam ve annem erkenden çıkmışlardı.Saat daha 8:30'tu.9 da okulda olmam lazımdı.Evden çıkıp kapıyı 2 kez kilitledikten sonra kapıdaki korumalara "Günaydın.Ahmet Bey nerede ?"diye sordum.
"Arabada ufak bir sıkıntı çıktığı için bugün sizi okula bırakamayacak Asena Hanım.Gürkan Bey taksiyle gitmenizi istediği için taksi çağırdık buyrun."diyerek taksi kapısını açtı.10 dakika sonra okula vardığımızda hemen taksiden indim.Okulun bahçsindeyken telefonumu sessize aldım ve çantama attım.Sınıfın açık kapısından içeriye girerken Işılay ve Kıvılcımı sırada oturup konuşarlarken buldum."Canlarıım.Ben geldim."diyerek ikisinede sarıldım."Hoşgeldin bebeq."dedi Işılay.Çantamı sıraya koydum ve bende konuşmalarına dahil oldum.
"Okul çıkışı kahve içmeye gidelim mi ? Uzun zaman oldu beraber dışarı çıkmayalı."dedi onu onaylayınca ikiside bana soran gözlerle bakmaya başladı.
"Maalesef benim eve gitmem gerek.Çok yorgunum.Sanırım hasta olacağım.Başka bir zamana artık."dedim dudağımı bükerek."Tamam sıkıntı değil.Haftasonu da gidebiliriz."dedi Işılay."Aynen.O zamana kadar hem kendimi toparlarım."dedikten sonra yerime geçtim.Ardından rehber hocası sınıfa girdi.Rehber hocamızın ismi Sevilay idi.Giydiği kalem etek ile müthiş duruyordu.Sanırım en sevdiğim hocaydı kendisi."Günaydın çocuklar.Oturabilirsiniz."diyerek defteri imzalamaya gitti.Hoca tam ağzını açtığı anda kapı tıklatıldı."Girebilirsin."
Nöbetçi öğrenci elindeki küçük not kağıdıyla içeriye girdi."Hocam duyuru varda.Yarın Ağaç Dikme Günü olduğu için yakınlardaki ormanlık alanlara gideceğiz ve bazı görevli arkadaşlarımız fidan dikeceklerdir.Yarın okul tatil ve saat 9:da okulun kapısının önünde buluşulacaktır..."gerisini dinlemeden defterin sayfasını karalamaya başladım.Teneffüste kesinlikle kantine inmeliydim.Kahvaltı yapmadığım için birazdan sırayı kemirebilirim.
----------------------------
Son derste hava kapanmaya yağmur çiselmeye başlamıştı.Hırka almadığım için üşeyecek ve kesin daha fazla hasta olacaktım.Ah,ah.Sonra anacığımın özel karışımını(ıhlamur tabikisi)midem bulana bulana zorla içcem.Zil çaldığında yağmur sağanağa dönüşmüş arada sırada küçük buzlar da yağıyordu.Bildiğiniz etraf göl olmuştu.Kızlarla ayrıldıktan sonra okuldan çıktım ve caddeye çıktım taksi bulma umuduyla.Gelen geçen bütün taksiler dolu olduğu için beni almadılar.Beni.Kocçaman.Beni.
1.65 olduğun için görmüyor olabilirler mi quqhheehe?"
Diyen iç sesime gözlerimi devirdim.Taksilerden umudumu kesince metrobüse doğru yürümeye başladım.Allah'tan şemsiyesi olan bir teyzede metrobüse gidiyordu o beni metrobüse kadar götürdü.Teyzeye teşekkür ettikten sonra çantamın diplerindeki kent kartımı buldum.Metrobüsü beklerken gözüm ayakkabılarıma kayınca gözlerimi irice açtım.Viçdansız o ayakkabıya 160 lira verdim ben ıhığğ.
Metrobüs geldiğinde her ne kadar az kişi  olmasına sevinsemde üşüyordum.Hah hazır olun tanışma hikayemizi anlatacağım.
"İşte kankalar sonra bindim metrobüse .Metroda bi çocuk oturuyor karşımda ama yani dedimki böyle bi varlık olamaz.Bir durakta inmem gerekiyor eve gitmem için,inemiyorum , içimden gelmiyor.Konuşmam lazım.Neyse yaklaşık 19 durak gittim,git git bitmiyor.Neyseki son durakta indi çocuk.Diyorum indi de ne diye geldim buraya kadar,çocukla konuşacak halim yok.(KONUŞTU).Çocuğun arkasından gidiyorum,kendimi nasıl kötü hissediyorum sapık gibi.Ama dedim yapacak bişey yok.Çocuğu takip ediyorum ama hani öyle acemi ve heyecanlı bir şekilde yapıyorum ki bunu çocuk farketti.Yolda giderken bir anda durdu,bende durdum.Döndü arkasını yanıma geldi."Tam 45 dakikadır aynı caddeye farklı yollardan çıkıyorum,hepsinde arkamdasın.Beni mi takip ediyorsun yoksa bu caddeye çıkılan tüm yolları mı arıyorsun ?"dedi bana.Ben çocuğun yüzüne bön bön bakıyorum tabi bişey diyemiyorum.Kilitlendim resmen.Dedim ki "Boynunun sol tarafındaki dövme,anlamını soracaktım.Anlamı ne ?"dedim.Ama nasıl kekeliyorum.Bunları söylerken tabi.Cidden bu yüzden mi takip ediyorsun dedi ve kolumdan tutup beni dövmeciye götürdü.Adamla konuştu ve bi 10 dakika sonra ikisi birlikte yanıma geldi.Çocuk elinde dövmenin taslağı gülerek yüzüme bakıyor."İstiyor musun ?"dedi.Ve bende gördüğünüz gibi aynısından elime yaptırdım."dedim heyecanla anlatırken.Kıvılcım küçük bir çığlık kopartıp "Ayyyy çok romantik."dedi bana sarılarak.Daha sonra Işılay geldi ve kolumu cimcikledi."Ahhh.Niye cimcikledin şimdi kolumu ?"diye sordum yüzümü buruşturarak.
"İsmi neymiş ? Telefon numarasını da almamışsındır sen salak.Ayyy sanırım bayılacam.Getti gül gibi jojukk."diye elini böğrüne vurmaya başladı.Gözlerimi devirdim ve elimdeki çiğdemi çitledim."Ayh şekerim tabiki de aldım numarasını."dedim.İkisi derin bir oh çektiler."Hatta bana ceketini verdi."diyerek yastığımın altındaki hırkayı gözlerinin önünde salladım."Ohaaa."dedi Kıvılcım.Ceketteki vanilya kokusunu ciğerlerime hapsettikten geri yerine koydum.Maazallah kokusu giderdi filan."Lan sen bildiğin tutulmuşsun bu çocuğa."dedi Işılay.Kıvılcımda başını sallayarak "Deli gibi hemde."diyerek sırıtmaya başladı.
Elimdeki çiğdem kabuğunu onlara doğru fırlattım."Aaa ne münasebet canım.Sadece ımmm çok azcık etkilendim.Birazcık da hoşlanıyorum."diyerek başımı önüme eğdim."Hehe yemezler kızım."dedi Kıvılcım onlara kızgın bakışlar gönderdikten sonra puflardan kalkıp yatağa uzandım ve tavanı izlemeye başladım.2 dakika geçmeden suratıma 2 tane yastık yedim."Ebesine soktuklarım yine ne var ?"diye sordum."Eniştemizin ismi ?Yaşı ?Boyu?Kilosu?Memleketi?Huyu?Suyu?.Teker teker anlat bakim."dedi Kıvılcım.Bağdaş kurdum ve sırtımı yatak başlığına yasladım.Kucağımdaki yastıkla oynarken bir yandan da anlatıyordum."İsmi Giray.Sadece bunu biliyorum."dedim.
Kızlar 1-2 saat daha oturduktan sonra evlerine gittiler.Bende akşam yemeğine indikten sonra erkenden yattım.Sabah erken kalkacaktım,ağaç dikme günü için.Tam yatağıma girecekken komodinin üstündeki telefonumu titredi.Elime aldığımda mesaj atan kişiyle kalbim delicesine atmaya yanaklarım yanmaya başladı.
Çıkay 😎
İyi geceler.🌛⭐

___________________________________
Umarım bölümü güzel bulmuşsunuzdur.Aşağıya bahsi geçen dövmenin fotoğrafını koyacağım.Bir sonraki bölümde görüşmek üzere.Hoşçakalın.👋

👋

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 07, 2018 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Bir Papatya Hikayesi 💘Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin