I've Got A Plan

30. bölüm

DAYANAMADIM BU BÖLÜMÜ ATMAM LAZIMDI.

Alec'in sınavları bitmişti ve bugün bize gelecekti.

Evde sevinç dansı yapmadığım kaldı bir...

Annemi bile evden gönderdim rahat rahat saçmalarız diye.

Raphael'in de okulla ilgili olayları uzadığı için bir hafta sonra gelecekti, hem ondan hem Alec'ten uzak kalmaktan delirecektim neredeyse.

Tam o anda kapı çalmaya başlamıştı. Sakin ol Magnus ve çocuğun üstüne atlama.

Kapıyı açtığım zaman karşıma gülen bir Alec çıkmıştı.

"Sonunda yani." Dedim yana çekilerek. Hızlıca içeriye girdiğinde kapıyı ardından kapadım. "Sınavların nasıl geçti? Değdi mi bari görüşmememize?"

"İyi geçti ama şöyle deme, kötü hissediyorum kendimi."

"Neyse neyse içeriye geç hadi." Dediğimde salondaki koltuklara doğru yönelmişti.

"Odama çıkarız diye düşündüm, pes oynarız yine. Sen yokken babamla filan oynadım, sırf seni yenmek için."

"Pekala, bir daha yeneyim de seni bu havan dağılsın."

"Görüşeceğiz bakalım."

...

Pesin ilk maçını ben kazanmıştım ve Alec şaşkınca ekrana bakıyordu şu an.

"Bu mümkün değil."

"Mümkün bebeğim." Dedim ona dönerek. "Tişörtünü çıkar."

"Ne?"

"Ben kazandım, dediğimi yapmak zorundasın."

"Adil oynamıyorsun." Deyip tişörtünü çıkardı. "Beni kesip gaza geleceksin değil mi?"

"Daha çok dikkatimi dağıtacak gibisin ama her neyse. Hadi hadi devam."

İkinci oyunu da ben kazandığımda Alec isyanlara geçmişti.

"Bu sefer de pantolonumu mu çıkaracağım."

"Hayır... biraz düşüneyim bakayım. Tamam buldum, 20 şınav çek de gözlerim bayram etsin."

"Sen pisliksin." Deyip ayaklandı ve yere uzandı. Şınav pozisyonu aldığında hızlıca yere uzanıp onu izlemeye başladım.

"Kollara bak hele." Deyip kolunu sıktırdım.

"Salak salak şeyler yapma." Deyip kolunu çekiştirdi.

"Şansını zorlama Alec, bir dahakine ne isterim kim bilir?"

20 şınav bittiğinde sinirle ayaklandı ve yanda duran tişörtünü üstüne geçirdi. Bense bu haline gülüp hızlıca yatağa oturdum.

"Bu sefer hiç şansın yok."

...

Üçüncü sefer şans bana gülmedi ve Alec kazandı.

"Yandık." Dediğimde Alec bedenini bana dönmüştü.

"Senin hayatta yaptığın en kolay şey sapıklık öyle değil mi?"

"Sapıklık yapma mı diyeceksin?"

"Biraz öyle." Deyip bana daha da yaklaştı. "Şimdi, seni öpeceğim ve sen karşılık vermeyeceksin. Anlaşıldı mı?"

"Ciğeri sök at desen daha kolaydı benim için."

"Yapmazsan giderim."

"Tamam tamam, dayanacağız artık."

Birbirimize birkaç saniye baktıktan sonra elini yüzüme attı ve yavaşça bana yaklaştı. Sonrasında dudaklarını dudaklarımda hissettim.