Insan hayatı bilenem şeyleri değil bilmeyen şeyleri merak etmeye endeksli bi varlıktır. Hayat ile ölüm arasında geçirilen kısa süre insan şehvet, arzu, ve nefsi isteklere ihtiyaç duyar. Ömür iki dudak arası kadar yakın olup ölmeye ve öldürmeye sahip varlık olmuştür hep insan. Peki ölen insan mıydı? yoksa insanlık mı? sanırım ikinci söylediğim bu soruya en uygun cevap olacaktır. Peki bu hep böyle mi devam edecek? sanırım hayır ne zaman bitecek? herseyin sonu gelince vaktimizin az olduğunu ve ınsanlara daha sıcak ve içten yaklasmamiz gerektiğini söylemeye ihtiyaç bile duymuyorum. Günümüz ınsanlari yozlaştığını ve bunun farkinda olmadığı açık sonu olmayan bi dünya olduğunu sanıp gelişi güzel yaşamak biraz aptalca ve ahmakça. Kelimelerim bitmez ama simdilik bu kadar yeter sanırım :)
