Preferencje BTS

2

Jak się spotkacie?

~ - oznacza myśli bohaterki

-------------

Jin:

Dostałaś się na okres próbny jako dźwiękowiec w programie "Eat Jin". Byłaś wesoła z tego faktu, ponieważ interesowałaś się tym od dzieciństwa. Będąc w drodze do studia zjadał Cię stres. Oczywiście, zawsze musiało się to stać, wychodząc z auta potknęłaś się o własne buty i gdyby nie jakiś przechodzień, który złapał Cię w czasie upadku, miałabyś miłe spotkanie z chodnikiem. Poprawiłaś swoją koszulę, aby wyglądać jak człowiek i weszłaś do studia. Od razu wszystkie oczy były skierowane na twoją osobę, czego nie lubiłaś. Ignorując ciekawskie wzroki i szepty poszłaś przed siebie, znajdując drzwi z numerem 12. Zapukałaś w nie lekko i po chwili w drzwiach stanął wysoki brunet, który na oko miał 26 lat.

- Potrzebujesz czegoś? - zapytał chłopak, unosząc brew.

- Eee... -zamyśliłaś się- Tak. Jestem nowym dźwiękowcem i nie bardzo wiem, gdzie mam iść, aby dostać jakieś informacje na ten temat. Wiesz, mikrofon i te sprawy -uśmiechnęłaś się nerwowo, a chłopak popatrzył na Ciebie jak na idiotkę.

- Wiesz, że idąc tu minęłaś wielki napis -zrobił cudzysłów w powietrzu- "INFORMACJA" -uśmiechnął się lekko, a ty popatrzyłaś na bok, przypominając sobie wszystko co widziałaś do tej pory.

- A no racja... Wyszłam pewnie na idiotkę, przepraszam i do zobaczenia -nie czekając na odpowiedź chłopaka, pognałaś do wejścia studia.

Suga: 

Wracając ulicami Seulu do domu trzymając w jednej ręce kawę, a w drugiej telefon przeglądałaś media społecznościowe. Zaciekawił Cię jeden artykuł "Jak Ewa Farna zmieniła się w ciągu 4 lat?" (Przepraszam). Całą twoją uwagę pochłonęły zdjęcia piosenkarki, przez co nie zwracałaś uwagi na przechodni. W pewnym momencie poczułaś, że zderzasz się z kimś i kawa ląduje na bluzce tej osoby. 

- Bardzo przepraszam -szybko wyciągnęłaś chusteczki z zakamarków swojej torebki i podałaś jedną osobie.

- Nic się nie stało -odpowiedział obojętnie i zaczął wycierać swoją bluzkę.

W czasie, kiedy chłopak był zajęty, przyjrzałaś się jego twarzy. Wysoki, miętowe włosy, brązowe oczy, pełne usta i delikatne rysy twarzy. Wszystko układało się w całość. Kojarzyłaś go, ale nie mogłaś przypomnieć sobie skąd. 

- Wiesz mogę zapłacić za pralnie lub odkupić Ci ją -wasze spojrzenia się skrzyżowały, a chłopak lekko się uśmiechnął.

- Nie trzeba -schował chusteczkę do kieszeni spodni.

~ Nie mogłeś jej wyrzucić? -uniosłaś brew do góry, a chłopak patrzył na Ciebie zdezorientowany.

J-hope:

Kończąc pokazywać nowe ruchy dzieciakom zauważyłaś, że nowy uczeń - Jung Junsu - siedzi pod ścianą i nic nie robi. Byłaś zdziwiona tym, ponieważ zawsze wyróżniał się pośród innych i był pełen energii, a teraz siedział sam.

- Junsu podejdź do mnie -wszystkie dzieci odwróciły się, a chłopiec wstał i niepewnie podszedł do Ciebie.

- Coś się stało? -patrzyłaś na chłopca z troską- Zawsze jesteś taki aktywny, a teraz?

- Nic się nie sta... -Junsu przerwał, gdy usłyszał otwieranie drzwi i się odwrócił- ..ło.

Popatrzyłaś zaciekawiona w stronę drzwi i zobaczyłaś czerwonowłosego chłopaka. Nigdy go tu nie widziałaś i byłaś zdziwiona widząc go w twojej grupie.