Ugly Meets The Ugliest

Capitulo 3 Reminiscing

I still remembered that buried scar in my past, when my dad kept on slapping my at sinisintoron ako. Sa mura kong edad nakayanan ko ang physical at mental abuse ng papa ko. Ipinamumukha nya saken na malas ako sa kanya at dahil saken kaya sya iniwan ni mama. At iniwan ako ni mama sa kanya, kamukha ko raw yung karelasyon ni mama kaya parang gusto nyang punitin yung pagmumukha ko. As if naman magkakamukha ako ng isang cheap na kabit lamang HALEEEER?. Well buti nga sa kanya, sinong magtatagal sa kanya, lasingero na palamunin pa. He never continued servicing the country as a soldier, sana pinagtapatuloy nalang nya nang magkaroon sya ng halaga sa mundo, kaya siguro bayolente si papa, hes with the Army for 15 years. (sa poreber and eber nalang) At nagquit sya dahil sa panlalalaki ni Mama, now he only have me, the face of his Archenemy and then POOF* he went gravely ill, para akong tanga nun iiyak-iyak. Isang buwan din akong palaboy-laboy sa daan na parang scavenger. I kept on crying, laughing, crying ulit tapos laughing. Para akong loka-loka hanggang sa makita ko ang batang si Charlotte at pinakain nya ako ng kwek-kwek, I savored that food as if I haven't eaten for a year, kahit isang buwan akong walang ganuung kain pero parehas narin yun. Gusgusin pa ako nun, ikaw kaya tumira sa kalsada?. Charlotte's parents found us and was thankful kasi buti nalang at scavenger lang ang nakakidnap sa unika hija nila. Oh two days na palang nawawala ang lintang ito. Kaya ayun pinatuloy nila ako sa tahanang walang hanggang kayaman,I mean ang laki ng magiging bahay ko, okay bahay nila.  as in! nga ngang nga nga ako sa bahay nila NUON. After two weeks ng acting ko as close friend ni Charlotte she asked their parents to adopt me as her sister, well in no time they agreed naman. And ang lintang si charlotte ay naging adoptive sister ang napakagandang si Stephanie. The end of that stupid past. "ARGGGHHHH!~" sigaw ko. "Wow steph, it's the first time i saw you silent with all that ruckus that has happened to you, naluwag naba yung evil turnilyo ng evil brains mo?" tawang tawa sa Charlotte. "Gusto mo ikaw nalang yung balatan ko ng buhay?" Ha?!!!!" sigaw ko sa kanya." Oh that was quick!, nabuhay ulet ang katawang evil mo." she smirked. Buti nalang at dumating na ang service namin kundi may mamatay talaga sa harap ng school nato. "Give me my bag". I whispered. "How's your day girls?" I saw Charlotte's mom in the car. "Wow mom, di ka ata buzy ngayon?, and youre even asking how's your day?Ang daming miracles ngayon ah? Umuulan." Buzy pareho ang parents ni linta kaya minsan ko lang ishoshow-off ang angelic side ko. "Hi mommy, napabisita ka? How's your trip?, I was sooo worried you didn't called, not even once." nag Sad face ako at hinug si Mom, I mean mom ni Charlotte. Ang ganda ganda ng tawanan namin na parang na spirited way yung evil side ko. Para talaga akong anghel kakatawa ng mahinhin na plastic dito sa Mommy ni linta ang ganda ganda ng mood ko ng biglang may sinambat na pamilyar pangalan sa likod ko. "JOE!" JOE" it's ringing bells in my ears. "ARE YOU COMING OR WHAT?, let's go pre!"sigaw ni ugly freak. Agad agad na rumesponde ang kumukulo kong dugo, mabilis pa sa mga volunteers ng Red-Cross at sumanib agad ang katauhang evil ko na nakalimutan ko ang Mommy ni Linta. "YOUUUUUUUUUUUUUUUUUUUU!!!!" (Oh Oh)(trouble trouble trouble) YOU-HOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO! Bye bye JOE!" malumanay kong sinabi, then I smiled at him, the most disgusting smile I ever made then I pushed Charlotte and her Mom in the car. 

"LET'S GO!"~