For my second reader, this is for you.. ^____________^
Thanks po sa pagvovolunteer na ipromote ang story ko..
sa first seven reads, salamat po..
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
My heart is beating so fast.. Hindi ko akalain na after so many years, mahal ko pa rin pala sya..
Yeah.. I admit.. mahal ko pa rin siya.. I loved this girl no, scratch that.. I love this woman I am hugging now since we were toddlers.. At ngayong biyuda na siya, siya pa rin pala..
"Hush Lhia, wag ka na umiyak.." inaalo ko siya.. kanina pa kasi siya naiyak..
"Mike, why it have to be this painful? I thought I moved on but now that I am seeing him in his tomb, it's killing me inside.." She said while her eyes were still filled with tears..
yeah she's hurting.. but I am hurting even more.. Seeing her like that makes me feel dumb.. I want to caress her.. I want to remove all the pains she had right now.. At alam kong hindi tama iyon..
"everything will be fine soon.. Soon makakamove on ka din.."
She pulled me away.. then slapped me..
"How could you say that? Sa tingin mo ba gnun kadali mawalan ng asawa? such a hard hearted monster Mike.. you are not helping.. please leave."
"Sorry.. I didn't mean to say that.."
"I said leave!!"
Gusto ko man mag stay, wala akong magagawa.. pumasok ulit ako sa sasakyan ko.. pero hindi ko pa rin siya iniiwan..
Seeing her afar crying wants me to reach out for her.. pero hindi pa yata ngayon ang tamang panahon..
"Kuya Mico, masama na ko kung masama pero pwede bang akin na lang si Lhia? Mahal ko pa rin siya eh.."
------
Lhia's POV
Matapos kong magnilay nilay lumapit ako sa sasakyan ni Mike.. gusto kong mag sorry dahil sa mga nasabi ko sa kaniya kanina lang.. hindi ko naman sinasadya yun eh.. It's just that mali lang siguro ang choice of words niya..
"Mike.. kindly open your door.." I knocked at his car's window.. and he opened his door..
"Lhia--"
"Shh.. I'm sorry.. hindi ko sinasadya yung mga nasabi ko." I told him habang nakayuko ako..
"It's alright.. kasalanan ko rin naman eh.." He said.
"ahm, may I ask for a favor?"
"Sure.. fire it out"
"Pwede bang makisabay hanggang sa main gate lang? nag taxi lang kasi ko papunta dito eh.."
"No, I'll give you a ride. san ba punta mo?" he said..
"Ahm ano eh, ayoko muna sanang umuwi.. baka mag stay muna ko sa hotel ngayon.."
Then he gave me a ride..
--
while he's driving, i can't help but sigh..
nakakainis..
dapat talaga di nalang ako umuwi agad.. aish. ang sakit pa rin kasi eh.. *sniff*
"hey, you okay?" Mike asked..
"Ah oo.. napuwing lang.." -ako
"Sira.. imposibleng makapasok ang alikabok dito.. Sarado mga bintana o.." He said.. i know he thinks I am lying which is true..
"Ah eh.. haha" I faked a laugh..
"Ahm, bat hindi mo sinabi kila tita na ngayon ang uwi mo?" - Mike.
"Mike, please don't tell them.. gusto ko muna mapag isa.."
----
Sa alabang town center na ako nag pahatid sa kaniya tapos sinabi ko na na iwanan niya na ako.. Hangga't maaari kasi, gusto kong ako lang muna mag isa..
I didn't tell my mom and nica na nandito na ulit ako.. I even told my aunt in italy na wag sasabihin.. Gusto ko kasi na pag nakita nila ako, masigla na ko na alam kong mahihirapan akong mangyari..
All these years pakiramdam ko, isa kong buhay na patay.. I don't even have energy..
Nag ikot ikot muna ako dito.. Nililibang ang sarili ko..
*blag*
gahd. i bump into someone..
"Hey, bulag ka ba?!" -He shouted..
then I was O__O
then *jaw drop*
it's impossible..
it couldn't be...
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Pasensya po, sobrang maikli..
hehe..
nakaktuwa lang na may bago na kong reader..
thanks po ARAM..
^____________________^
![](https://img.wattpad.com/cover/1734896-288-k936102.jpg)
BINABASA MO ANG
The Day After I Say I Do
Teen FictionAfter that tragedy, would I be able to fell in love again?