ADI SEVDA OLUNCA

...

Ceylân çabalarıyla azizi ikna edemiyordu. Aziz onu duymuyordu bile onu orada öylece bırakmaktı aklından geçen şey ona son sözünü soyledi: (Artık ayıt olduğun yere gidebilirsin) dedikten sonra arabaya binip hızlıca terk etti orayı...
  Ceylân koşuyordu bağırıyordu: Benim ayıt olduğun yer senin yanın diye bağırıyordu. Aziz arabanın yan aynasından gördüğü ceylanın o hali hiç aklından sığınmıyordu. Silmek istiyordu, kafasına sürekli vuruyordu ama yinede gözünün önünden gitmiyordu. Uzun yol sonunda eve geldi. Ninesine: oğluma çok iyi bak o senin oğlun artik dedi sonkez öptü, kokladı ve ninesinin kucağına verip oradan gitmişti. Ceylân ise çaresiz kalıp evinin yolunu tuttu. Karşıdan köyün birkaç halkı görünce ceylanın olduğunu anlayarak koşup ailesine habar vermistiler. Bu arada ailesi ceylanın kaçırıldığını ogrenmistiler örgüt cemalden çok yüksek para istemistiler. Cemal ise parayı onlara vermemişti. Bunu farkındaydılar ailesi baslarda kendisinin kactigini sanarak ona haksizlik yaptığının farkına vardılar... Ceylân eve girdiğinde hiç konuşmuyordu, sürekli sorular soruluyordu ama o hiçbirine cevap vermiyordu. Odasına girdi, yatağına yattı ve ağlamaya başladı. Aradan seneler geçiyordu. Hicbir haber yoktu gün geçtikçe oğlunu daha fazla özlüyordu. Aziz ise yine kendini dağlara vurmuştu.

  Aziz ihtiyaçları için şehire inmişti. Bu sırada ceylani ailesi abisinin  düğün hazırlıkları için onuda goturmustuler. Bir mağazaya girdiler. Ceylan Düşünceli bir şekilde iplerde asılı olan parçalara bakıyordu. Birden azizi görmüştü, onunla karşı karşıya geliştiler. Birbirlerine uzun uzun baktılar ceylan hareketlenip azize doğru koştu. Aziz çoktan kaçtı saklandı. Ceylân yine ağlamaya başladı. Aziz onu çok özlemişti ama onu birtürlü affedemiyordu. Hirsindan 5 yaşındaki oğlunu bile birkere gidip görmemişti. Ceylân ise ömrü boyunca azizi affetmeyecekti, tek derdi oğluna kavuşmakti.
Aziz oğlunu görmek istedi. Gidip onu gördüğünde koskoca çocuk olmuştu. Iyice ona sarıldı, ve aklından şöle bir geçirdi; Belkide ceylan masumdu. Bu düşünceler aklına mesutun ceylan hakkinda evli olupta cocuklarinin olmadigini solemisti. Otada Zorla evlilik olduğunu izah etmişti. Bu yüzden aziz kendini affedemiyordu yüzü yoktu karşısına çıkmaya 5 senedir ona bu zulmü yapmıştı. Ceylanın abisinin düğün günü  gelmişti. Herkes mutluydu ama ceylanın yüzü gülmüyordu bir türlü kendisini odaya kapattı insanlar aşağıdaydı. Birden pencerenin orada ses duydu gidip bakmak istedi ve birden birinin elinin ağzına götürmesiyle korkmuştu. Karşındaki insan azizdi. Onu gördüğüne sevinmelimiydi. Belli değildi. Soru soramadan aziz soze başlamıştı. Ona tekrardan sormuştu zorlamı evlendirildin? Ceylân bunun üzerin e tepkiler veriyordu, gerçekleri anlatıyordu, onu affetmeyeceğini sürekli dile getiriyordu. Sadece oğlunu istiyordu. Aziz: Gel benimle seni oğluna götüreceğim. Diyince ceylan  hiç vakit kaybetmeden azizin elini tuttu ve oradan gittiler. Ceylân oğlunu görmüştü, sımsıkı sarıldı ona öptü kokladı. Azize nefretle bakıyordu. Aziz ise artik onları birakmayacaginin garantisini vermişti. Onları mutlu sonmu bekliyordu yoksa yine karmaşanın, gizem ve gerilimmi....
                      
                             Soon