Σεξ και Ultra Βία : Εθισμένοι στην Αδρεναλίνη

Τζέσι

Πάλι βρέχει. Για την ακρίβεια έχει γαμηθεί. Νιώθω πως δε γίνεται να παραμείνω μέσα αν και οι συνθήκες είναι ιδανικές για να αράξεις στο τζάκι γυμνός με μια τύπισσα και να κάνετε παιχνίδι... Βέβαια δεν έχω τζάκι και είμαι μόνος... Βασική λεπτομέρεια. Αυτή η σκέψη καταντά καταθλιπτική και οι καταθλιπτικές σκέψεις σε κάνουν να νιώθεις ηττημένος... Δε γουστάρω να τρώω ήττες ιδίως όταν δεν έχω προσπαθήσει για κάτι. Δεν είμαστε τίποτα φλώροι, πρέπει να το αλλάξουμε αυτό... Όταν ο εσωτερικός μου μονόλογος είναι στο β' πληθυντικό νομίζω πως τα έχω χάσει εντελώς... Τέλος πάντων, αρπάζω μπουφάν και ξαμολιέμαι στους δρόμους...

Τα στενά μυρίζουν σκουπίδια και η υγρασία σου κόβει τα γόνατα θα έλεγε κάποιος... Αλλά χωρίς να πάρω μια δόση απ' αυτή την αίσθηση, νιώθω νεκρός. Κατηφορίζω προς το Dirty Rum, ένα στενό μπαράκι που μαζεύει αρκετό κόσμο κυρίως τα Σαββατοκύριακα, βέβαια σήμερα είναι Δευτέρα οπότε δεν ξέρω γιατί πάω προς τα εκεί ελπίζοντας πως θα γεμίσει το βράδυ μου ευχάριστα... Πάλι κουβέντα με τον Brook θα πιάσω και θα γίνουμε κομμάτια γιατί θα κερνάει μέχρι τα ξημερώματα. Τουλάχιστον είναι ευχάριστος τύπος για να πιάσεις κουβέντα και οι ιστορίες με τα μαχαιρώματα και τα ξύλα στην Αγγλία είναι πάντα τόσο παραστατικές που δε θες ποτέ να γυρίσεις σπίτι. Σίγουρα δε θα μείνω παραπονεμένος. 

Μπαίνω μέσα, σχεδόν νέκρα αν και παίζουν και κάποιες νέες φάτσες. Αφήνω το μπουφάν μου σε μια σαπισμένη κρεμάστρα και κατευθύνομαι προς το μπαρ. Ο Brook είναι εκεί με το τεράστιο χαμόγελο του και με περιμένει " Τι χαμπάρια αλάνι μου; Σε περίμενα! "φώναξε με ενθουσιώδη τόνο  "Έλα ρε Brook, εδώ τα ίδια φίλος, ήρθα στα γνωστά λιμέρια για να τα πούμε" "Ίσως σήμερα να πρέπει να τα πεις και με άλλο κόσμο Matty" μου αποκρίθηκε γνέφοντάς μου προς το βάθος του μαγαζιού. Εκεί ήταν μια τύπισσα γύρω στα 25 μελαχρινή με ίσια μαλλιά και με δυο μεγάλους κρίκους στα αυτιά της. " Δεν ξέρω αν έχω όρεξη τώρα φίλε" του αποκρίνομαι χαμογελώντας "Μα σε έχει καρφώσει με τα μάτια της δικέ μου, μη χάσεις την ευκαιρία σου!" Η αλήθεια είναι πως σπάνια μου έχει τύχει το τζακ ποτ , δηλαδή να με κοζάρει κάποια με το που μπαίνω κάπου, συνήθως το κυνηγάω εγώ κι έτσι γίνεται δουλειά, οπότε οι λέξεις του Brook ηχούν σαν αγγελική χορωδία σε διαβολικό σκοπό κι έτσι παίρνω το κίνητρο να κατευθυνθώ προς το μέρος της... " Γειά σου είμαι η Τζέσι ! " Η τύπισσα παίζει άγρια και μου μιλά πριν βγάλω άχνα " Είμαι ο Ματ..." Απαντώ οριακά σκαλωμένος μιας και η αυτοπεποίθηση της φαίνεται να είναι ικανή να βάλει κάτω παγκόσμιους πρωταθλητές πυγμαχίας. Καθώς ο φωτισμός του μπαρ βαράει στα μάτια της, χάνομαι μέσα τους για λίγα δευτερόλεπτα... "Όλα καλά ;" Μου λέει ενώ εγώ αισθάνομαι ότι τα έχω κάνει πουτάνα. " Μια χαρά ναι, απλά χάθηκα λίγο στα μάτια σου!" Μαλάκα μου, τι παπαριά είπα τώρα, αυτό ίσως να έπιανε όταν ήταν στα ντουζένια του ο παππούς μου, οι τύπισσες σήμερα δε θέλουν τέτοια γλυκανάλατα, ας ελπίσουμε η Τζέσι να είναι ένα γερό μίγμα old school και μοντέρνου, αλλιώς θα πάω στο μπαρ να ακούσω για το Τσέλσι-Άρσεναλ μια ώρα αρχύτερα . " Χαχα, ευχαρίστω" είπε χαμογελώντας και νιώθω λες και έπιασα το τζόκερ, μέχρι στιγμής ο τζόγος πάει καλά... Γενικά έχω καταλήξει πως αν δεν είσαι γλίτσας και δεν πεις κάτι πολύ προσβλητικό η τύπισσα θα αράξει μαζί σου αν της αρέσεις, οπότε και αγχωμένος να σαι, παίξ'το άνετος. Η κουβέντα συνεχίστηκε για κάνα μισάωρο στο χαλαρό,είπαμε την ιστορία της ζωής μας σε ένα ολιγόλεπτο teaser σαν αυτά των ταινιών... Βέβαια δε θα επεκταθώ πάνω στο τι είπαμε για την ώρα γιατί η τύπισσα μου αρέσει πολύ, για την ακρίβεια με έχει καυλώσει αρκετά , η πούτσα μου θέλει να δραπετεύσει απ' τα στενά όρια του τζιν παντελονιού μου και τα ποτά μας τελειώνουν... "Ψήνεσαι να πάμε κάπου πιο άνετα;" της ψιθυρίζω στο αυτί της ... "Ναι.." Πληρώνω τα ποτά και ο Brook μας καληνυχτίζει κλείνοντας μου το μάτι.