11 : 11
11 : 11ဆိုတာ သာမန္လူေတြအတြက္
ပံုမွန္ I miss youဆိုၿပီး ၿပီးသြားတတ္ေပမဲ့
ကြၽန္ေတာ္တို႔အတြက္ေတာ့......
ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ အခ်စ္သေကၤတတစ္ခု...
ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္လံုးက ေမြးေန႔ေတြေပါင္းလိုက္ရင္
11ျဖစ္သြားၾကတာ..........
အခုလည္းႏွစ္တစ္ႏွစ္ရဲ႕11ရက္.11လ ဆိုတဲ့အခ်ိန္ကို
ေရာက္လာျပန္ေလၿပီ......အဲ့ေန႔ေလးမွာဘဲ
လြမ္းဆြတ္ျခင္း ေၾကကြဲျခင္း ေမ့မရႏိုင္ျခင္းေတြျဖစ္ေပၚေစခဲ့တာ........
11.11.2017ကေန11.11.2018ဆိုၿပီး
တစ္ႏွစ္တိတိျပည့္သြားခဲ့ေပမဲ့
ကြၽန္ေတာ္ သူ႔အေပၚခ်စ္တဲ့ခ်စ္ျခင္းေတြက
ေျပာင္းလဲျခင္းမ႐ွိပါဘူး....
ထာဝရေျပာင္းလဲသြားမွာလဲ မဟုတ္ဘူး........
အတိတ္တစ္ခု.....ေပ်ာ္ရႊင္စရာေတြ႐ွိခဲ့ဖူးေပမဲ့
သူ႔ကို ကြၽန္ေတာ္စိတ္ဒဏ္ရာေတြ ေပးခဲ့ဖူးတယ္
အဲ့အတိတ္ေတြကို မလိုခ်င္ေတာ့ေပမဲ့......
သူပါဝင္ေနတဲ့ အတိတ္ေတြကို ကြၽန္ေတာ္ေမ့မရႏိုင္ခဲ့ဘဲ
ျပန္လည္လြင့္ေမ်ာသြားရေလသည္.............
>>>Flash back <<<
"Yeol ထေတာ့ ထေတာ့ဆို......."
"ဟင္ .....အင္း........"
"Park Chanyeol.....ငါေႁမြယူလာတယ္ေနာ္..."
"အမ္ တကယ္လား ထၿပီ ထၿပီ...."
ေျပာရင္းေငါက္ခနဲထထိုင္လိုက္သည္........
"စတာ မပါလာဘူး....မင္းဘဲဒီေန႔
ေရခဲမုန္႔လိုက္ဝယ္ေကြၽးမယ္ဆ္ို......."
"ေအးေလ ေရခဲမုန္႔သြားစားဖို႔ကို ေစာေစာစီးစီးႏိႈးရလား
ေက်ာင္းကျပန္လာမွ လိုက္ပို႔မယ္......"
"အဲ့ဒါဆုိလည္း ေက်ာင္းသြားဖို႔ျပင္ေတာ့.....
ေအာက္မွာ Ommanieက မနက္စာျပင္ထားတယ္.."
"Oki....အဲ့တာဆို ေစာင့္ေနေလ ငါေရခ်ိဳးလိုက္ဦးမယ္"
ေရခ်ိဳးၿပီးထြက္လာေတာ့ သူမ႐ွိေတာ့ပါ
ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕အခန္းေလးကိုေတာ့႐ွင္းေပးသြားခဲ့တယ္.....
