Episode 1: Mental 4 real
Kahverengi gözleri becerisizce anlına dağılmış dudakları pembeliğini yitirmişti. Yorgunluğu her hücresinde çığlık atıyordu adeta. Sıradan bir gün, sıradan bir terapiydi benim için. Fakat yolunda gitmeyen birşey var gibiydi. Derin bir nefes alarak deri koltuğa iyice sindim. Bugün her zamankinden daha yorucuydu.
Evet, yeni hasta Liam Payne...
Her ne kadar randevu saati sonlanmış olsada bir türlü konuşmuyurdu 1 saat 23 dakika ve 7 saniye boyunca yaptığı tek şey beni tersleyip, gözlerini dinlendirmekti. Tıpkı şuan da olduğu gibi.
Sırtımı dikleştirerek sağ elimle beyaz kupayı kavrar kavramaz, usulca dudaklarıma doğru yönlendirdim. Sıcaklığını kaybetmiş olan kahve boğazımdan aşagıya geçerken mavi gözlerim bir an olsun onun bedeninden ayrılmıyordu. Ne yaptıgı veya yapacağı belli değildi. Fakat benim ne yapabileceğim belliydi.
Onu kurtarabilirdim.
Yani... sanırım.
"Bay Payne, vermiş olduğunuz bilgiler yetersiz. Lütfen bana ne hissettiğinizi anlatın. Size yardımcı olabilirim." diye bir fikir önerdiğimde kızarmaya yüz tutan gözlerinin ve çarpık gülüşünün hedefi ben olmuştum. Solgun dudakları ustaca kıvrılırken gözlerinde acıyı gördüm.
Gerçek acıyı ...
"Sen mi bana yardım edeceksin?" diyerek histerik bir kahkaha attığında gözlerimi kısarak amacını anlamaya çalışıyordum.
Sonuç... Ben gerçekten umutsuzum.
Dilini dolgun dudaklarının üzerinde gezdirdiğinde onlar pembeleşmiş ve çatlakların bir kısmı gitmişti.
"Biliyor musun?" diye devam ettiğinde konuşması için başımla onu teşviklendirdim. Kahverengileri parlamış ve birkaç damla özgürlüğüne kavuşmuştu.
"B-ben korkuyorum..."
Kısa olduğunun farkındayım fakat bunu tanıtım olarak yazmayı düşündüm. Bu ilk Liam hikayemiz.. Desteğinizi ve görüşlerinizi bekliyoruz. Bu hikayeyi yakın arkadaşım @CrazyAboutHazzx ve ben @djmalikyering olarak düşündük. Bölümleri sırayla hazırlayacağız. Bu bir ortak hesaptır. Vote ve yorumlara göre yeni bölümler gelecek..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Love Sick
FanfictionGüçlü ve fikir öneren bir Liam'ın aksine yardıma muhtaç olan bir Liam'dı. Farklıydı. Diğer hastalar gibi değildi davranışları. Ve her ne yaparsam yapayım onu iyileştiremiyordum. O karanlıkta kaybolan küçük bir çocuk gibiydi... All Rights Reserved |...