Rahatsız koltukta uyurken aniden bir sinek vızıltısıyla koltuktan fırladım.
"Ağzına sıçayım ya..."diyip yüzümü ellerimle kapadım. Yandaki sehpada bulunan telefonumu alıp instagrama girdim. Bir kaç hikayeyi geçtikten sonra Deniz'in hikayesinde durakladım. Açmakla açmamak arasındayken hikayeyi açtım. Hikaye Bodrum'daki yazlıklarındayı. Ve o hikayeyi görünce asla yapmayacağım bir şeyi yapıp ona mesaj attım.
defneyngn:Yazlıkta mısın?
Uyku sersemliğinden olsa gerek, heyecanlanmadan telefonu kapatıp lavaboya gittim. Derin bir nefes verdim, anksiyetem olmasına rağmen bu kadar sakin kalmam beni korkutmuştu. Lavabodan çıktıktan sonra elime yavaşça telefonu aldım. İki dakika önce mesaj atmıştı.
denizayhn:Aynen, sen nerdesin?
Sanırım şu dakikadan itibaren uykum açılmıştı.
defneyngn:Ben hala istanbuldayım.
denizayhn:Hm
denizayhn:Geldiğinde söyle buluşalım bi ara uzun zamandan beri görüşmüyorduk zaten iyi olur.
Sakin ol sakin ol sakin ol...
defneyngn:Aynen olur.
denizayhn:Tamam o zaman, iyi geceler ya da günaydın.
Saate baktığımda saat sabah altıydı. Gülerek, "iyi geceler." yazdım.
Yüzümde kocaman bir gülümsemeyle yattım, aklımda milyon düşünce vardı hangisine çözüm bulacağımı bilmiyordum. Deniz benim çocukluk arkadaşım gibi bir şeydi. Daha sonra konuşmayı kesmiştik. Bir kaç ay önce onu hatırlayıp saatlerce hesabını aramıştım. Takipleştikten sonra mesajlaşmamıştık. Koltukta sağıma döndüm, sanırım beni uyandıran sivrisineğe bir teşekkür borçluyum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Young, Dumb & In Love
Lãng mạn"Diğerleri gibi değildi, bunu bana ilk sarıldığı zamandan beri biliyordum zaten."
