BÖLÜM 1

124 8 1
                                    

Lise sona gidiyordum. Lisede 1. bendim. Ama her zaman karnem 99,9999 olur. Çünkü 6. sınıftan  matematikte 6. üniteyi yapamıyordum. Yapıyorum ama bölme, çarpma, çıkarma veya toplamayı unutuyordum sorunun sonunda. Ailem ile çok mutluyum. Ailem için her fedakârlığı yaparım her zaman. Ailemin bana söylemediği bir şey varmış. Meğerse ailemin işleri kötüymüş. Ama ben tabi en son öğrenen kişi oldum. Biz 5 kardeşiz. 3 kız 2 erkek. Evin en büyüğüyüm kardeşlerden. Adım Su Ra. 17 yaşındayım. Neyse bunları geçelim. Tüm kardeşlerim biliyorlarmış ama bana söylemediler. Akşam annemi ve babamı dinlemeseymişim bunu asla öğrenemeyecektim. Babam annemin yanından ayrıldığında annemin yanına gittim.
Ben: Anne neden benden sakladınız ?
Annem: Kızım üzülmeni istemedik.
Ben: Ama bir gün öğreneceğimi biliyordunuz.
Annem: Evet. Üzme kendini baban bir çaresini buldu sanırım.
Birden babam yanımıza geldi. Amnem hemen ne olduğunu sordu.
Babam: Aslında bir çaresi var. Benim en iyi arkadaşım olan Bay Jeon'u hatırlar mısın ?
Annem: Evet. Eeeeee?
Babam:O bana ortak olmamızı önerdi. Ve onun bir oğlu var ya Jeon Jungkook ile kızımızı evlendirmeyi önerdiler. Hatta 1 saat sonra buraya gelecekler.
Annem: Hangi kızımız ?
Babam: Su ra.
Ben bu duyduklarımı şaşkınlıkla dinliyordum. Biraz düşündüm. Bunu ailem için yapacaktım.
Ben: Anne, baba ben evlenmeyi kabul ediyorum.
Annem ve babam bana şaşkınlıkla baktılar.
Babam: Kızım emin misin ? Daha çoçuğu görmeden kabul ediyorsun.
Ben: Baba ben ailem için her şeyi yaparım.
Annem birden ağlamaya başladı.
Ben:Anne ağlama altı üstü bir evleneceğim.
Annem: Kızım nasıl ağlamayayım ? Daha mezun olamadan evleneceksin.
Ben: Üzülme. Siz mutlu olursanız ben de mutlu olurum. Ağlama birazsonra misafirler burada olacak.
Babam: Evet, ağlama. 1 saat sonra burada olacaklar.
Annem ağlamayı bıraktıktan sonra hazırlanmaya başladık. Kardeşim yanıma geldi.
Rose:Abla evlenecek misin ?
Ben: Evet.
Rose: Bizim için mi yapıyorsun?
Ben: Ben sizin için her şeyi yaparım.
Birden Rose ağlamaya başladı.
Ben: Aaaa !Rose ağlama!
Rose: Sen gittiğinde kime abla diyeceğim ?
Ben: Çok uzağa gitmiyorum ki. Kore'deyim. Lütfen ağlama!
O sırada annem yanımıza geldi.
Annem: Rose ağlama! Sen daha burda mısın Su ra , çabuk gidip giyin.
Bölüm sonu
Devam edecek

MATEMATİK ÖĞRETMENİM JEON JUNGKOOKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin