Abigail Adams Lisesi

YENİ YER YENİ ZORLUK

TARİH: 23.04.2008

Merhaba ! Ben Candes. 13 yaşındayım. Abigail Adams Lisesi’ne başlayacağım. Babam iş adamı annem ise yönetmen. Çok iyi şartlarda yaşıyorum fakat asla ukala olmadım. Yarın yeni okuluma başlayacağım. Tabii ki yeni arkadaşlarım olacak. Sana birazcık evimi anlatayım. 2 katlı dubleks bir evde oturuyorum. Toplam 10 oda var. Mutfak , oturma odası , salon , annemlerin odasını ve benim odamı geçersek geriye 5 oda kalıyor. Benim ve annemin birlikte kullandığımız makyaj odamız ve giyinme odamız var. Diğer bir odamız karaoke odası , bir diğeri ise babamın oyun odası. Son oda benim için çok önemli. Son oda çatı katı bu odayı arkadaşlarım için ayırdım.

Alarmım deli gibi ötüyordu. Okulun ilk günü neredeyse geç kalacaktım. Son anda odadan çıktım. Yolda koşuyordum fakat bir daha asla koşmayacağım. Bir kıza çarptım. Kızın yeşil gözleri parlıyordu. Heyecanlı olduğu her halinden belliydi. Bana elini uzattı ve “ Meraba ben Maddy “ dedi. Ben de şimdiden arkadaş bulduğum için sevinmiştim. “ Abigail Adam Lisesi’ne gideceğim “ diyerek ilave etti. Ben de ona aynı sevecenlikle “ Ben de “ dedim. Birlikte yola koyulduk. Bu arada uzun bir sohbete dalmıştık.

-Ben Candes. Tanıstığıma memnun oldum.

-Ben de. Annen baban ne iş yapıyor. Biraz meraklıyımda.

-Babam iş adamı annem yönetmen.

-İnannamıyorum. Benim de annem ve babam sinema salonu işletiyor.

-Sevindim. Okula ne zaman varacağız ?

-Açıkçası yolu bilmiyorum. Buraların yabancısıyım.

-Ben de yolu bilmiyorum. Bu arada nereden geldin.

-Rusya. Peki ya sen ?

-Londra , Paris. Ama nereden anladın ?

-Kolunda bulunan bileziklerden.

-Evet normal bilezikler  n’olmuş ?

-Sana bunu kim verdi ?

-Arkadaşımm.

-İşte , şapşal bu bilezikler “ Beni unutma “ bilezikleri.

-Anladım. Okul göründü ! diye sevinçle bağırdım.

  Sonunda sınıfımızı bulduk. İçeri girdiğimizde öğretmen derse başlamıştı bile.

-Evet bayanlar. İçeri gelmeyi düşünmüyor musunuz ?

-Olurr , dedik.

  Öğretmenimiz çok hoş bir bayandı. Kendini tanımayı çok merak ediyordum.

-Ben Bayan Rodriquez. Bu yılı sizinle bitireceğim. Şimdi teker teker kendimizi tanıtalım.

  Tam o sırada kapıyı birisi tıklattı.

-Özür dilerim. Sanırım biraz geç kaldım.

-Sorun değil. Biz de tam birbirimizi tanıyacaktık. Sen bize kendini tanıtmakla başlayabilirsin .

-Peki öyleyse. Ben Ella Yasmin. 3 kardeşim var. Birisi bu okulda diğer ikisi ise üniversitede.

-Teşekkürler Ella’cım. Evet sıradan devam edelim.

-Ben Maddy Peterson. 1 abim var. Üniversitede okuyor.

-Ben Candes Rose. Kardeşim yok.

-Tamam , böyle kuru kuru anlatmayın. Kendinizi tanıtın. Veya ailenizi. Senden tekrar alalım Maddy.

-Annem ve babam sinema salonu işletiyor. Film yıldızı olmak istiyorum.

-Annem yönetmen babam iş adamı. Yazar olmak istiyorum. Kendimi gerçekçi ve meraklı olarak tanımlarım.

…..

Sonunda herkes kendini tanıtmıştı. Okulun hemen bitmesini istedim  çünkü henüz kendime bir arkadaş bulamamıştım. Yalnız takılmayı pek sevmiyorum. Kimse de sevmez. Maddy ‘i soruyorsanız gerçekten nerede olduğunu bilmiyorum. Bu arada sınıftaki herkes çok cana yakın duruyor , fakat bana göre bir kişi hariç Ella. Nedense herkese karşı çok soğuk davranıyor. Sonuçta elinde sonunda herkes arkadaş olacak. Bundan kaçamaz.

Sana bugün yazacaklarım bu kadar..