Życie Frosty'iego

Ból, samotność i zemsta

Dawno temu, około pięć lat temu pewna kocica miała trzy kocięta z niebieską panterą. Niestety ojciec zniknął cztery dni po narodzinach. Nikt nie wiedział co się z nim stało. Kocięta dorastały z matką. Jedno z kociąt było bardzo podobne do swego ojca, lecz był najsłabszy z miotu. Frosty miał jasnoniebieską sierść, trochę ciemniejsze cętki na łapach, białe futro na brzuchu, pysku i końcówce ogona. Po mamie miał lawendowe oczy. Matka nazwała go Frosty, po ojcu. Pewnego dnia kiedy matka poszła na polowanie najsilniejsze z kociąt powiedziało Frosty'iemu aby odszedł, ponieważ do nich nie pasuje oraz, że był zbyt słaby oraz matka nie ma siły polować dla całej trójki. Frosty nie odważył się sprzeciwić bratu, był po prostu zbyt słaby. Przerażony kociak uciekł w las i rodzina go już nigdy nie widziała. Po trzech latach Frosty żył w samotności, sam polował, sam spał, sam chodził po lesie. Po pewnym czasie zaczęła dokuczać mu samotność. Postanowił on ćwiczyć, aby zemścić się na rodzeństwie. Czuł chęć zemsty, ponieważ wiedział, że matka go kochała najbardziej z miotu, a rodzeństwo było o to zazdrosne. Pewnego dnia Frosty przechodził obok starej sosny w poszukiwaniu jedzenia, usłyszał rozmowę dwóch starych sów. Usłyszał on jak mówią o Wielkiej Królowej Lasu. Kot słysząc to spytał się kto jest tą Królową. Zdziwione sowy odpowiedziały, że Wielką Królową Lasu jest Elsa. Frosty od razu pobiegł do centrum lasu. Matka mu kiedyś opowiadała o białej wilczycy, która opiekuję się wszystkimi, aby byli oni szczęśliwi. W głowie Frosty'iego było pytanie "Skoro opiekujesz się wszystkimi, to dlaczego mną się nie zajęłaś?! ". Niebiesko-biały mieszaniec stał się zabójcą. Czuł, że jest samotny i nikt się nim nie interesuje. Chciał dostać chociaż trochę uwagi. Jego jedynym pomysłem było stanie się seryjnym mordercą. Po roku zabijania dotarł on w końcu do centrum lasu. Gdziekolwiek by się nie znalazł, nie było życia, wszyscy przed nim uciekali. Po tygodniu znalazł jaskinię. Frosty wszedł do środka i zobaczył piękna, białą wilczycę. Spojrzał jej prosto w błękitne oczy. Spytał czy to ona jest Elsa, Wielka Królowa Lasu. Wilczyca przytaknęła. Elsa przemówiła do Frosty'iego: "Widzę żal, ból, samotność oraz chęć zemsty w twoich oczach.... Co takiego się stało, że jest tyle w tobie zła? ". Frosty nic nie odpowiedział. Spojrzał na swoje łapy poplamione krwią i odpowiedział: "Moja matka mówiła mi o Tobie..... Mówiła, że opiekujesz się wszystkimi, aby mieli radość w sercu, aby byli po prostu szczęśliwi! Skoro wszystkimi się zajmujesz to czemu ja musiałem odejść od rodziny!? Jestem samotny, bardzo kocham moją matkę, ale nie mogę nawet do niej pójść bo mnie bracia wygonią! ". Wilczyca spojrzała smutnym wzrokiem na Frosty'iego. Następnie powiedziała mu:" Ja cały czas się tobą opiekowałam! Ja sprawiłam, że miałeś determinację aby ćwiczyć! Beze mnie byś nie przeżył, nie miałeś szans aby przeżyć. Pomogłam Ci najlepiej jak mogłam! Ale Ty to źle wykorzystałeś, zacząłeś zabijać niewinnych mieszkańców lasu! ". Frosty słysząc to rzucił się na wilczycę. Był pełen złości. Krzyknął na Else: "BĘDĘ SZCZĘŚLIWY JAK TY ZGINIESZ ALBO ODEJDZIESZ! NIE OPIEKOWAŁAŚ SIĘ MNĄ! ZAWSZE BYŁEM SAM, A TY MI PRÓBUJESZ WMÓWIĆ, ŻE ZAWSZE ZE MNĄ BYŁAŚ! Ja odejdę, ale nie zakończę swoich działań. Poczuj ból, który ja czułem przez całe swoje życie! ". Mówiąc te słowa wyszedł z jaskini i odszedł.

Ciąg dalszy nastąpi ~