Kısmet Bu İşler

Ağustos Böceği

Yaşım on beş. Zilin çalmasıyla bir eğitim ve öğretim yılının

daha sonuna geldik. Türkçeyle yoğrulan, fizikle

aydınlanan, kimyayla sarsılan, matematikle anası ağlayan,

tatil hasretiyle yanıp tutuşan körpe bedenlerimiz son

dersi de bitirip yaz tatiline merhaba dedi. Daha doğrusu

arkadaşlarım merhaba dedi. Ben dükkânda çalışmaya

merhaba dedim. "Ablacım terliğe geel"e merhaba dedim,

"Bu ayakkabıyı iki gün giy, yanlardan açılır"a merhaba

dedim. Esnaf bir ailenin çocuğu olmak böyle bir şey. On

beş yaşında bile olsan çalışmak zorundasın. Yaşıtların sömestr

tatilinde, yaz tatilinde, bayramda seyranda koşup

oynarken, eğlenceden çılgına dönerken, ben dükkânda

çalışıyorum. Allah'tan dükkânın yeri iyi. Burgazada'da

yaz döneminde işlettiğimiz bir ayakkabı mağazamız var.

Mekân ada olunca sıkılmak pek mümkün olmuyor, hem

çalışıp hem tatil yapma imkânı buluyorsun. Ama bunu babaya

hissettirmemek gerek, anlarsa pazarlık gücüm azalır.

Önümde koca bir yaz tatili var. Madem tatili dükkânda

geçireceğim, karşılığını almalıyım.

Kafamda tilkiler dans ederken evin yolunu tuttum.

Karnem şahane. Bu büyük bir koz, iyi değerlendirmeliyim.

Normal şartlar altında o saatte kahvede olması gereken

babam karne günü olduğu için evde beni bekliyor.

"Karne?"

"Baba tatil başladı oley!"

"Ne oleyi oğlum, yarın sezon başlıyor, dükkâna gideceğiz!

Karne?"

"Ama o kadar okuduk, azıcık tatil bizim de hakkımız."

"O dükkân olmasa babayı okurdun özel okulda, karne?"

"Haftalık verecek misin?"

"Kendi dükkânında çalışmak için para mı istiyorsun,

karne?"

"Al babacım, karnem."

"Haftada elli lirayı hak ettin, aferin oğluma."

"Yetmiş!"

"Altmış!"

"Anlaştık."

Sabahın köründe, sokaktaki kediler bile uyurken babamla

evden çıkardık. Yürürken uyumayı o yaşlarda

keşfettim. Bedenim uyanmış ama beynimin küçük bir bölümü

uyanık. O küçük bölüm de bedenime sadece "yürü"

komutu verebiliyor.

Kalktım, yürü komutunu aldım, yürüyorum, minibüse

binip Kadıköy'e gideceğiz. Kadıköy'den adalar vapuruna

binip Burgazada'ya geçeceğiz ama vapura daha yarım