Liar □ Taekook

ა16

"JUNGKOOOK!!"

Sanırım yine ve yine bir hata yapmıştım ya da sadece bana öyle seslenmeye alışmıştı Jimin.

"Efendim hyung?"

Odasının kapısından adeta uçarak giren Jimin, kapıdan girerken ki hızına karşın kapıyı büyük bir yavaşlıkla kapattı ve yanıma oturdu.

"Senin yüzünden yine Yoongi hyung bana tavırlı davranıyor, hala nasıl anlamadı bilmiyorum ama iyi ki anlamadı."

Gerçekten şaşırtıcı bir şekilde Yoongi hyungun nasıl anlamadığını ben de bilmiyordum. Aramızda çoğu şeyi en önce fark eden o iken, Jimin'in bakışlarını fark etmemesi fazla garipti.

"Kusura bakma Jiminie ama Yoongi hyung da bu aralar fazla mı saf ne?"

Gerçekten de bu durum beni çok şaşırtıyordu. Yoongi hyung, Jimin'in ne zaman birinden hoşlandığını öğrendi o zamandan beri böyle davranıyordu.

"Bilemiyorum, gerçekten artık korkmaya başladım. Hem senin hesabında ki o kişi kimdi ve neden benim kimi sevdiğimi bildiğini söylüyordu?"

Bu soruyu sormasını bekliyordum açıkçası çünkü onun aklına takıldığı kadar benim de takılmıştı.

Jimin ve Yoongi hyung, hayranların karşısında gerçekten yakınlardı fakat diğer üyelerle olan shiplerden daha az ilgi çekiyorlardı. Eğer o kişi gerçekten de dediği gibi doğru biliyorsa kesinlikle bizi sahne dışında tanıyan biri olmalıydı ya da çok zeki bir fan.

Tabi ki de ben oyumu ilkinden kullanıyordum.

" Gerçekten bilmediğimi söylesem bana inanır mısın bilmiyorum ama bana da sürekli bir şeyler yazıp duruyordu zaten. Bence çok takma. Sıradan bir anti ya da hayrandır."

Yani umarım.

"Yoongi hyungun yanına gidiyorum bana şans dile, umarım bana yine aynı davranmaz."

Davranacağını bile bile Jimin'in Yoongi hyungun yanına gitmesi, aynı benlik bir davranış. Ya da sadece bütün platoniklere özel diyebilirim. Çünkü ne kadar belli etmesem de - yani belki biraz belli ediyor olabilirim - Taehyung ile aramızda bir şey olduğunda ben de Jimin gibi oluyordum.
  
"Tamam ya, şans da dileme, zaten ben kimim ki!"

"İyi şanslar hyung!"

Bunu dememi bekliyormuş gibi bana göz kırparak "Şans her zaman benden yana bebeğim" diyerek odamdan çıktı, onun çıkmasıyla kapımın yeniden açılışını hissederek kapıya baktığımda odama bir adet Taehyung içeri girmişti

Bir dakika Taehyung mu içeri girdi dedim.

Siktir.

Belki de bu kadar şaşırmama gerek olmadığını düşünebilirdiniz fakat ben şaşırmamın da üst seviyesi olan utançlık duygusunu zirvede yaşıyordum.

Çünkü geçen hafta ortaya çıkan 'Jimin ile aşk dedikodularımızın' olduğu gün maalesef ki onun yanına uzandığımda ki - yani belki biraz aptallık yapmış olabilirim, uyuduğunu düşünüyordum çünkü - sesleniş şeklimi belki birazcık duymuş olabilirdi. Yani daha doğrusu ona öyle seslendiğim anda bana bakması, duymuş olduğu anlamına gelirdi değil mi?