ကြၽန္ေတာ္
၄ ႏွစ္သားတုန္းက ငါ့အေဖႀကီး ဘာမဆို လုပ္တတ္တယ္။
၅ ႏွစ္သား... ငါ့ေဖေဖႀကီး မသိတာ ဘာမွမရိွဘူး။
၆ ႏွစ္... ငါ့အေဖက မင္းအေဖထက္ တတ္တယ္ကြ။
၈ ႏွစ္... တို႔အေဖက အကုန္လံုးေတာ့ အတိအက် မသိဘူး။
၁၀ ႏွစ္... အေဖက တို႔ငယ္ငယ္တုန္းကနဲ႔ တျခားစီပဲ။
၁၂ ႏွစ္... အင္း အဲ့တာေတာ့ အေဖလည္း ဘယ္သိပါ့မလဲ၊ သူကအသက္ႀကီးပီ ဆိုေတာ့ ကေလးတုန္းက အေၾကာင္းေတြ သိပ္မမွတ္မိႏိုင္ေတာ့ဘူး။
၁၄ ႏွစ္... အေဖေတာ့ ထည့္ေျပာမေနနဲ႔ေတာ့၊ သူက ေ႐ွး႐ိုးစြဲသမားႀကီး။
၂၁ ႏွစ္... အဖိုးႀကီးလား ထားပါ၊ ေအာက္ေနပီ၊ လံုးဝ ဒိတ္ေအာက္ေနပီ။
၂၅ ႏွစ္... အေဖလည္း နဲနဲပါးပါးေတာ့ သိတယ္၊ မသိလို႔လဲ မျဖစ္ဘူးေလ၊ သူလည္း လူၾကီးပဲဟာ။
၃၀ ႏွစ္... အေဖ့ကို နည္းနည္းပါးပါး ေမးျမန္းၾကည့္ရင္ ေကာင္းမယ္ထင္တယ္၊ ဘာပဲေျပာေျပာ သူက အေတြ႔အၾကံဳ အမ်ားႀကီးရိွတယ္။
၃၅ ႏွစ္... အေဖနဲ႔ တိုင္ပင္ပီးမွပဲ ဒီကိစၥကို ငါတစ္ခုခု လုပ္ႏိုင္မယ္။
၄၀ ႏွစ္... အေဖသာဆိုရင္ ဒီကိစၥကို ဘယ္လိုေျဖ႐ွင္းမလဲ မသိဘူး၊ အေဖက အေတြ႔အၾကံဳ စံုတယ္၊ အေျမာ္အျမင္ လည္းရိွတယ္။
၅၀ ႏွစ္... ဒီကိစၥ အခုေနသာ အေဖနဲ႔ တိုင္ပင္ခြင့္ရမယ္ဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္ေပးရ ေပးရ ငါေပးပါတယ္၊ အေဖ့အရည္အခ်င္းေတြ သူရိွတုန္းက ေကာင္းေကာင္းသတိ မထားမိခဲ့တာ သိပ္ႏွေျမာစရာေကာင္းတယ္၊ တကယ္ဆို ငါအေဖ့ဆီက အမ်ားႀကီး ရလိုက္ဖို႔ ေကာင္းတယ္။
-------------------------------------------------------
🔸Ann Landers
My Father When I Was
