Love Defies The Code

«Back to...normal»

Annalyn

To δωμάτιο μου είναι ιδιαίτερα μεγάλο. Οι τοίχοι είναι λευκοί με εκείνον πάνω από το κρεβάτι μου ντυμένο με σκούρα καφέ πέτρα. Τα κρεβάτι μου είναι υπέρδιπλο και λευκό με πράσινα καλύμματα. Δίπλα από την πόρτα βρίσκεται η ντουλάπα μου και στον απέναντι τοίχο η μεγάλη μπαλκονόπορτα του δωματίου μου. Στον άλλο τοίχο βρίσκεται η τουαλέτα μου και η πόρτα του μπάνιου. Δύο μεγάλα πουφ έχουν τη θέση τους στο κέντρο του δωματίου και ένας ολόσωμος καθρέπτης είναι τοποθετημένος κοντά στην μπαλκονόπορτα.

Άφησα τη βαλίτσα μου στο κρεβάτι και την άνοιξα ψάχνοντας κάτι άλλο να φορέσω μετά το μπάνιο μου. Η πόρτα χτύπησε και ο Marcus, ο μπάτλερ μας, μπήκε στο δωμάτιο. Δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλος σε ηλικία και τον θεωρώ περισσότερο σαν παππού παρά προσωπικό του σπιτιού. Ούτως ή άλλως εκείνος με μεγάλωσε.

Θυμάμαι μια φορά όταν ήμουν εννιά που ο Emmett και ο Nick με είχαν ρίξει στην πισίνα ενώ φορούσα το αγαπημένο μου ροζ φόρεμα. Άρχισα να κλαίω και να φωνάζω και εκείνος πήρε το λάστιχο και τους κυνηγούσε στην αυλή κάνοντας τους μούσκεμα. Τελικά κατέληξα να στέκομαι στο γκαζόν και να γελάω, χτυπώντας τα χέρια μου.

«To νερό είναι έτοιμο,» μου χαμογέλασε. Είναι στο ύψος του αδερφού μου με γκρίζα μαλλιά αν και μερικές τούφες έχουν ακόμη το καστανό τους χρώμα. Τα μάτια του είναι σκούρα καστανά και το πρόσωπο του έχει ρυτίδες γέλιου. Μας αγαπάει και δεν παύει να το δείχνει με όποιο τρόπο μπορεί.

Προχώρησα στο μέρος του και τον αγκάλιασα. «Μου έλειψες πολύ,» μουρμούρισα και τον άφησα. Εκείνος μου ανταπέδωσε και βγήκε από το δωμάτιο. Πήρα τις πετσέτες μου και μπήκα στο μπάνιο μου. Τα πάντα εδώ μέσα μου είχαν λείψει και πολύ περισσότερο η οικογένεια και οι φίλου μου. Δε θα άντεχα να έμενα άλλο στην Αγγλία.

Το μπάνιο μου είναι σχετικά μεγάλο στα χρώματα του μαύρου και του μωβ. Μια μεγάλη στρογγυλή μπανιέρα και ένας εξίσου μεγάλος νιπτήρας με ένα καθρέπτη που πιάνει το μεγαλύτερο μέρος του τοίχου. Η μπανιέρα ήταν πλέον γεμάτη καυτό νερό και αφρόλουτρο. Βούλιαξα μέσα και άρχισα να τρίβομαι με το σφουγγάρι. Ένιωθα ακόμη τη μυρωδιά του αεροπλάνου στο σώμα μου. 

Έκλεισα τα μάτια μου και άφησα ελεύθερο το σώμα μου. Το μυαλό μου γύριζε συνέχεια σε όσα έγιναν το πρωί. Δεν περίμενα να δω και τους τρεις τους στο αεροδρόμιο. Δεν φανταζόμουν πως οι δύο εκτός του αδερφού μου, μου είχαν λείψει τόσο πολύ. Όχι πως με πείραξε που τους είδα, το αντίθετο θα έλεγα.