YEŞİL

1.İlk Görüş

Yine korku içinde uyandığım bir gün daha

Rüyaların git gide artmaya başladı her gece onu görmek fazla olmaya başlıyor du

Yataktan kalkıp ellerimden destek alıp etrafa baktım güneş çoktan doğmuştu

Telefonu alıp saate baktım 10.26 du telefonu yatağa bırakıp ayağa kalktım banyoya geçip işlerimi hal ettim

Odama geri geçip dolabımdan siyah pantolon ve siyah tişört alıp üstüme geçirdim

Bugün kütüphaneye gitmem gerekiyordu  araştırmam gereken konular vardı

Saçımıda açık bırakıp telefonumu ve adını bilmediğim kitapı elime aldım

"Bakalım birşey bulabilecekmisin sıla hanım" deyip kapıdan çıktım

Tek yaşıyordum annem yurt dışında di babamsa yoktu

Elimdeki kitabi açık sayfalarına baktım

Sayfalar daki yazılar farklı bir dildeydi ama nasıl olduğunu bilmediğim bir şekilde harfler yer değiştip okuyabileceğim bir hal alıyordu

Çok geçmeden kütüphane ye varınca kitap i kapatıp içeri girdim

Elime bir kaç kitap alıp nerdeyse boş olan kütüphane de bir masaya oturdum

Bugün araştıracagim konu Loki di kendisi uzun suredir rüyalarıma geldiği için artik detaylı bir araştıma iyi olur diye düşündüm

Loki hakkında bir kaç şey okuduktan sonra sinirle "bu ne ya hiç mi iyi bir şey yazmaz arkadaş yok kötülük tanrısı ihanet e yatkın " deyip kendi kendime soylendim

Bir kaç sayfa daha okuyup "yok ben hala inanmıyorum var olduğuna " deyip arkama yaşlandim

Önümdeki masa ya baktığımda siyahlar içinde cidden de yakışıklı birini gördüm elinde kitap vardı ama okumadı çok belliydi

Biraz daha baktık tan sonra rüyalarımda gördüğüm Loki ye fazlası ile benzediğini fark ettim

"Saçma sapan düşünme sadece benzerlik hem Loki gerçek bile değil!" diyen iç sesime hak verip önüme döndüm

Ama içimden bir ses o adamın bana baktığını söylüyor du o tarafa baktığımda iç sesimin hakli olduğu anladım cidden de bakıyor du

Kendi kitabimi alıp ayağa kalktım ve kütüphane den çıktım

Ama aklım o adamdaydi ya cidden o Loki ise ya Loki gerçekse

Bu düşünceler içinde eve varıp odama çıktım

Ama aklımda bir sürü soru vardı

Kitap i masaya bırakip odanın içinde bir ileri bir geri gitmeye başladım

Gözlerimi kapatıp ellerimi saçlarına geçirdim

Gözlerimi geri açtığımda karşımda kütüphane ki adamı gördüm

Yüzünde şeytani bir gülüş vardı "benim gerçek olduğumu sende biliyor sun" dedi

Olduğum yerde durup karşımda ki ne baktım cidden yakışıklı di ama konu bu değil

"Gerçek değilsin hayel sin" dedim güzel gözlerine bakıp

Hic bir şey demeden kayboldu