ambilis ng UDs ko noh .. sinasamantala ko pa ang hindi pagiging busy ee.. pasensya nga po pala sa mga malalabong sentences. I promise to improve that ^_^v.
__________________________________________________________________________________
12:51 am.
nakatulog na si Jela sa couch sa living room habang hinihintay ang pag-uwi ni France. nagpaiwan na kasi siya sa mga servants at pinagpahinga na ang mga ito.
Finally, France just got home and while on his way to his room, nakita nya si Jela na mahimbing na natutulog. So safe and sound and looks like an angel. Dali-dali itong lumapit sa kinaroroonan ng asawa dahil sa nakakapang-akit na mukha nito.
"Maganda ka naman ala eh. Hindi nga lang kita type." halos pabulong na wika nito at isang metro na lang ang layo sa isa't isa.
bigla namang naalimpungatan si Jela. "Oh, France andiyan ka na pala" sabay bangon, "Dumating na nga pala yung mga servants na pinadala ni Mama. Nagawa ko na din silang ilibot dito at ..."
"psshh"
"Oo na,bukas na lang natin pag-usapan 'yang mga yan, pagod ako, pumunta lang ako dito kasi nakita kong bukas ang mga ilaw. Ikaw na magpatay nan at matutulog na ako" pagsingit ni France sa sinasabi ni Jela at umalis na.
o_~?
"anong nangyari dun? hidi ko naman siya tinatanong kung bakit siya nandito.."
napakamot na lang, nag ayos at pumunta na sa kwarto nya si Jela. hindi niya maintindihan bakit nagkaganoon bigla si France. Ang hindi nya alam, kung patuloy pa syang pakikinggan at tititigan ni France, ay baka mahulog na ito sa kanya.
kinabukasan...
"Bonjour Seniorito!" ani ng butler nang pagbuksan ng pinto si France,
"Bonne journée!" sabi pa ng iba pang servants habang naglalakad sa hallway si France.
" Oh, that's so nice from all of you!" ngiting ngiti si France habang nakatingin sa mga servants. Mga friendly naman kasi at makakapalagayan ng loob nang kahit na sino Pero hindi alam ni France na lihim palang nakatingin sa kanya si Jela at nakangiti din.
"You're right seniorita, your plan is effective, félicitations!" sabi ng talanding abigail ni Jela
"Merci! Im so happy, this is the first time seeing him smiling ^.^"
Natigilan saglit si France nang makitang nakangiti si Jela.
"Seniorito, the breakfast is ready!" pambasag momentum ng cook kay France.
At sabay kumaen sina Jela at France. No choice si Sungit eh. The servants were too nice to refuse. Nagtataka naman ang mga ito kung bakit napaka awkward ng dalawa kaya naisipan nilang umalis sa akalang mag uusap ang dalawa.
"I have to go." dali dali ng tumayo si France
"ok." mabilis na sagot ni Jela habang nakatingin sa soup na hinihigop.
It takes 1 min. before France made his way back to his bedroom to fix some stuffs.
"ano ba France? anong nangyayari sa'yo?" ang tanging iniisip ni France habang naglalakad at di napapansin ang mga katulong na curious na nakatitig sa kanya.
My Journal,
I still don't understand why France acts like that. Im sorry for this non french writings beacause I can't help myself. there's a part of me saying continue being happy and that will ends happily but the another part was saying, continue! and that will ends regretfully. Im totally blocked out when I saw him smiling and then when our eyes met, I also saw him blushing. OH MY GOODNESS! Im about to be the happiest woman that time but, I got disappointed when he left.
Pero, nang hapong din 'yon..
"Jela, we need to talk" ani France nang makita si Jela sa pintuan
"Ok" sumunod na lang sa asawa.
at the living room..
"Dadating na bukas si Maureen, yung sinabi kong girlfriend ko. Hindi ka nya pwedeng makita dito/" malamig ngunit mahinahong wika ni France.
"Ah, sige, I'll just stay a while at our palace."
"Thanks"
"De rien"
nang gabi ding iyon, nagimapake n ng mga gamit nya si Jela at sinabihan na din ang mga nakapalagayang loob na servants.
_____________________________________________________________________________
Thanks po sa mga patuloy na bumabasa nito.
