Forbidden

Hoofdstuk 1 (het begin)

Luna's POV

Hoi allemaal. Ik ben Luna en ik ben 18 jaar oud. Ik ben net klaar met school, daar was het best wel moeilijk om alles geheim te houden voor mijn vriendinnen, maar nu ga ik ze veel minder zien, omdat ik nu naar een weerwolfschool moet. Dit vind ik wel jammer, maar het is nodig. Tegen ze liegen is nooit makkelijk geweest.

Als je net nieuw bent op school kan je jezelf moeilijk voorstellen met: Hoi, ik ben Luna! Ik kan in een wolf veranderen wanneer ik maar wil! Cool toch? Toen we eenmaal vriendinnen waren geworden werd het steeds lastiger om het te zeggen. Dit had ook helemaal niet gemogen volgens de wolvencode, maar wie had het daar over.

Het is nu niet zo dat ik meteen klaar ben met school. Ik ben klaar met mijn mensen school, ja. Helaas is mijn nieuwe school er niet één waar ik in slaap kan vallen, omdat de wiskundeles zo saai is. Nee, Strategie is hiervoor in de plaats gekomen. Ik moet leren wat de beste manier is om mezelf en mijn roedel te beschermen. Het is dus een hele belangrijke school. Gelukkig krijg ik thuis les van mijn vader: de alfa!

Niet alleen krijg ik les in strategieën. Ook word ik getraind. Dit betekent vooral vechten met mijn beste vriend Joris. Hij wordt mijn onderbevelhebber als ik later de taak van mijn vader moet overnemen. Daarom worden we samen getraind. We leren hoe we moeten vechten in onze mensen vorm en in onze wolvenvorm.

We gaan veel nieuwe gevechtstechnieken leren. Aan de ene kant wil ik erg graag sterker worden. Aan de andere kant is de reden waarom we moeten leren vechten erg beangstigend...

Gevaren liggen immers overal op de loer... Als toekomstige alfa moet ik één van de sterkste wolven van de roedel worden. Niet alleen om mijn roedel te kunnen beschermen, maar ook omdat ik de eerste vrouwelijke alfa wordt die weerwolven ooit hebben gekend! Veel weerwolven binnen en buiten de roedel zijn erop tegen. Ik vind ze nogal ouderwets.

Ik bedoel we leven in de 21ste eeuw. Wordt een vent en verman jezelf, maar goed. Ik ben nu eenmaal de enige dochter van de alfa en dus zullen ze het met mij moeten doen. Er zijn op dit moment veel dingen waar mijn vader en ik niet over praten. Bijvoorbeeld waarom ik zijn enige dochter ben. Waarom mijn moeder er niet meer is...

Ik word opnieuw verdrietig als ik aan die noodlottige dag terugdenk. De hele familie was toen nog samen...

Mijn vader nam Tim mee naar de vampiermeeting, die eens in de 8 jaar wordt gehouden. Om hem voor te bereiden op zijn toekomstige rol van alfa. Tim was mijn broer geweest en nu is hij weg. Net zoals mijn moeder...

Het was mijn schuld dat... Van mijn moeder...

Mijn wolf begint te grommen. 'Hou op met die gedachtes. Je wordt er verdrietig van en ik ook. Verzet je gedachtes er komt een belangrijke dag aan en we moeten ons focussen. Anders herhaald de geschiedenis zich en dat willen we niet.'

'Je hebt gelijk. Vader zal zich al genoeg zorgen maken. Hij is er niet meer bij met zijn hoofd. Het lijkt alleen maar erger te worden... Hij is al niet meer dezelfde sinds het voorval van 10 jaar geleden.' De dag dat mijn hele leven veranderde en ik mijn moeder en mijn grote broer verloor... Toch probeert hij zichzelf groot te houden voor mij en de roedel.

Ik raak mijn haar aan en begin het om mijn vinger heen te draaien. Nog één van de vele mysteries in mijn leven. Mijn haar. Iets wat m'n moeder me nooit heeft kunnen uitleggen. Mijn haar is wit. Althans voor mij. Als ik naar mijn haar kijk is het stralend wit. Net als de maan en net als dat van mijn moeder. Het gekke is, maar een paar mensen zien mijn witte haar. Dit is tot nu toe alleen mijn familie en Joris. De rest van mijn roedel en mijn vriendinnen op school beschrijven mijn haar als gitzwart. Wat ik dus echt heel gek vind.