Yaralanıyor ve düşüyorum.
Sonra yaralarımla köşeme çekilip ağlıyorum.
Birkaç saatin ardından yine dünyanın merkezine adım atıyorum.
Her şey bitmiş gibi, değil mi?
Hiçbir şey olmamış gibi.
Hiç ağlamamışım gibi ama,
Ama ben aslında o yaralarla yürümekte çok zorlanıyorum.
Gülümsemekte zorlanıyorum Namjoon.
Gülümsemek zorunda olmadığını biliyorsun.
Gülümsemezsem bu dünyada yerimin olmadığını kabullenmek zorunda kalırım.
