The Sexy Bitch and The Heartthrob

Part 14

Gio's PoV

I've noticed na hindi na nagpapansinan sina Jae at LM. Anyare?

Kasalukuyan kaming nakaupo sa benches sa tabi ng court habang pinapanood ang teammates ko. Malapit na rin kasi ang game 2, three days more.

Simultaneously, birthday din ni Ellem and Valentine's day.

"Ano na naman 'yan?"

"Tara! Tingnan natin!"

Nilingon ko ang dalawang babae sa may likod ko na nag-uusap at sinundan ko ang direksyon kung saan sila papunta.

Dumiretso sila sa informations board.

At bakit andami na namang tao? Baka related nanaman kay Ellem?

Pansin ko, everytime na nandito ako, may kaguluhang nangyayari.

Iba talaga 'pag pogi.

Nilapitan ko ang pinagkakaguluhan.

Tama nga ako, si Ellem nga.

At hindi lang si Ellem. Pati si Harjim.

A pinned picture of Harjim, kissing my oh-so-called-bestfriend..

**

Ellem's PoV

Alam ko! Alam kong si Valerie na naman ang may kagagawan nito!

Hinding-hindi ako nagkakamali!

"Kailan ka ba titigil, Valerie?! Matapos ng ginawa mo, may lakas-loob ka pang magpaskil sa informations board ng mga ganoon?!"

I asked angrily while following her.

She, then, faced me.

"Poor, Ate LM." inilagay niya ang buhok ko na nakaharang sa isang mata ko sa likod ng aking tenga at agad kong sinagi ang kamay niya.

"I posted those on the informations board to let them know more about you. Kaya nga informations board, diba?" she smiled sarcastically.

I gritted my teeth and madly pointed at her, "Tandaan mo, Ventura. Hindi ako ang tinutubuan ng sungay kundi ikaw!"

Padabog akong naglakad paalis pero bago pa ako makalayo...

"Kailan pa ba hindi tinubuan ng sungay ang isang malanding tulad ko, Ellem?" wow! May respeto noh?!

I clenched my fist.

"May Gio ka na nga, tapos si Harjim, idadamay mo pa sa pagkarengkeng mo?" pagkakarengkeng?! Ambantot. Watta word!

"Nahiya naman daw ako sa babaeng sa sobrang sama, pati boobs, tinubuan ng sungay."

Tiningnan ko ang kaniyang b-o-o-b-s habang natatawa.

Hay na'ko! Anglaki talaga ng naitutulong ng foams.

"Kung ayaw mo pa mamatay, SHUT YOUR BUTT UP."

Then I walked away.

I don't like this feeling.

Bakit bawat tingin sa akin ng mga estudyante, parang nagkakabubog sa puso ko?

Pweh, pweh. Where did that come from?!

Angsensitive ko naman kung gano'n!

Saka ko na lang na-realize na I'm already standing in front of Gio. Oh, dang! He's throwing a vague stare to ke! Nakita kaya niya yung pictures?!

"Gio...." Naiiyak ako, parang ewan. The crazy truth is hindi ko alam kung bakit.

"Totoo ba yung picture na yon?" uhlala. That cold voice, nakakatunaw.

"Hindi naman siguro marunong magphotoshop si Valerie, 'diba?" then, I chuckled.

Angkorni ko ba? Hindi siya natawa e. Ahuhuhu.

"LM! I'm deadly serious!" Medyo napalakas ang boses niya kaya't napatingin ang iba, giving similar stares like Gio's.

Angkyukyut nga ng mga mata nila. Angsarap pisilin.

"Magseryoso ka nga, LM. Hindi yung malala na nga ang problema, nagagawa mo pang magbiro." yumuko ako. I can't stare at him directly.

"Friends lang kami ni Harjim, Gio. Dati.... Alam mo naman s--siguro yun, d--diba?" Nauutal kong sabi.

"Dati yun, LM. P'wede pa ring mabalik... Ano sa tingin mo ang maiisip ng mga nakakakita d'yan sa picture na 'yan?" He sighed.

"Iisipin nilang....." Saglit akong napatigil. "Kami..."

Suddenly, nanlabo ang paningin ko at tumulo na ang mga nagbabadya kong luha.

Tama siya, pupwedeng bumalik ang DATI.

Kaya nga, hindi ako naniniwala sa "Past is past."

"Alam mo pala 'yon eh! Bilang kaibigan, nasasaktan din ako!" Saglit kaming napatahimik.

Kaibigan. Kaibigan nga ba ang turing namin sa isa't isa? Or more than that?

"May tiwala ka ba sa'kin? Please say that you have, Gio...."

Hinila ko siya out of the place and dinala ko siya sa may gilid ng isang puno.

I repeated, "Please say that you have, Gio..."

Ilang minuto ang nakalipas atsaka siya tumango.

I hugged her tightly.

"Listen to me..."

We sitted beside the tree and relaxed are back.

Hindi pa rin siya sumasagot kaya't inumpisahan ko na lang..

"Gio, I'm sorry... Mali ka nang inaakala. Kung akala mo, may something sa'min ni Harjim, wala. Walang-wala."

Still, tameme siya. Tameme talaga? Di pwedeng, tulala lang?

"Alam mo nung pumunta ka sa bahay? The moment na we hugged each other before you leave?"

I looked at him and he nodded without looking at me.

"Pag-alis mo, nakita ko siya. Then nilapitan niya'ko. Then he suddenly ki--"

"Enough." here he goes again. His cold voice...

"Enough, LM. Nasasaktan ako. Nasasaktan ako na baka sa isang kisap lang, bumalik ang dati, mapamahal ka uli sa kanya, makalimutan mong nandito ako, na nandito kami ng mga kaibigan mo..."

He held my hands and kissed the right gently.

"At baka dumating sa puntong hanggang tingin na lang ako sa'yo, sa inyo ni Harjim, habang magkasama.."

Natatawa ako, angdrama! Pang-Oscar's Award!

"Pft. Wahahahahahahahahaha!" I laughed out loud. Eh kasi naman! Kulang na lang, ipadala na ang istorya niya sa MMK!

"W--what's funny? Ts, weird." he, then, rolled his eyes like he has a monthly period.

"Ang-epic mo! Angdrama-drama eh! Halika nga dito! Para kang bata!" I let him sit beside me, almost no distance.

Inakbayan ko siya, "Walang magbabago ha?"

He smiled genuinely, "Promise."

I kissed his left cheek as a response.