Hayatımın en berbat günlerinden birini yaşıyordum bütün gece uyumayıp Haneul o çocuktan bahsederken onu dinlemiş sonra ise sabah erken saatlerde heyecandan beni erkenden kaldırmıştı bugün bahsettiği o bay muhteşem ile tanışacaktım ama umrumda bile değildi şuan umrumda olan tek şey yarım kalmış uykum tanrım 2 saatlik uykuyla gün boyu nasıl ayakta durabilecektim
"Jangmi gel hadi hazırlanmama yardım et "
"İyide daha 11 saat var Haneul bırakta biraz uyuyayım "
"Olmaz uyumamalısın bu çok önemli onunla ilk defa gerçek bir randevuya çıkacağım "
"Ne randevusu ya bende varım sayılmaz bu"
"1 saat durup gidersin sen "
"Tanrım sen nasıl... 1 saat için neden geliyorum ben şimdi onu anlamadım amaç ne "
"Yanımda olmanı istiyorum heyecandan gebereceğim "
"Emin misin tek sebebin bu olduğuna"
"Birde sen geleceksin diye kabul etti"
"Ben ne alaka Haneul "
"Senin tanışmak istediğini söyledim o yüzden olabilir "
"Alıştım artık şu yalanlara ama daha öncede dedim yalanların benim üzerimden yürümesin lütfen "
"Tamam bu sondu seni çok seviyorum" diyip yanıma yatarak bana sarıldı bende ona sarıldım ve uyumaya çalıştım belki uyurum ve uyandıramazdı.. tabiki hemen farketti ve yanaklarımı ısırdı beni nasıl ayakta tutacağını cidden iyi biliyor
"Haneul dur yeter uyandım "
"Uyuma ve bana yardım et çabuk"
"Tamam ne konuda " diyip yataktan çıkmaya çalıştım
"Şimdi.. dolabın üzerinde 2 tane kıyafet var sence siyah mı yoksa kırmızı mı "
"Nasıl görünmek istediğine bağlı Haneul"
"Of Jangmi çok uzattın sence hangisi yakışır"
"Bunlar senin kıyafetlerin zaten yakışmasa alır mıydın zaten fiziğin harika ötesi ikiside yakışıyor "
"Teşekkür ederim siyahı giyiyorum istediğim cevap buydu " yanağımdan öptü kapıya doğru giderken söylendim
"Seni hiç anlamıyorum.. ayrıca neden siyah"
"Siyah en sevdiği renk çünkü " diyip odadan çıktı böyle saçma birşey için uyandırıldığıma inanamıyorum
Haneul 5 saatlik bir hazırlanma aşamasını aşmış 1 saattir de son kontrolleri yapıyordu sürekli makyajını tazeleyip üstünü kontrol edip kıyafetin her tarafına dokunuyordu yani.. sanki bir yararı var gibi bide garip sesler çıkarıyordu bende köşede soju içerek onu izliyordum
"Ne zaman evden çıkacağız acaba " saçlarını bir kez daha arkaya doğru savurdu ve bana dönüp
"Şimdi.. hadi çıkalım "
"Tanrım.. Sonunda" diye haykırıp dans ederek dışarı çıktım Haneul ise arkamda bana gülüyordu arabanın önüne geldiğimizde o ise hala telefonun kamerasından saçlarını kontrol ediyordu biraz söylendim ve sonunda bırakıp ofladı ve ön koltuğa geçti bende sürücü koltuğuna geçip gideceğimiz yere doğru sürmeye başladım.
Geldiğimizde az olsada gergindim tanrım benim arkadaşım ne ara bir idolü ayartacak kadar güzel oldu günler çok hızlı geçiyor ve ben hep arkada kalıyorum çünkü üşeniyorum Haneul önde ben arkada içeriye girdiğimizde girdiğimiz restorantın içinde kimsenin olmadığını fark ettim al iste kasıntı bir idol köşede gizli bir şekilde sessizce yemek yiyebilirdik kapatmanın ne anlamı var şimdi masaya çarpana kadar masum masum etrafı inceliyordum şanslı köpek işte
ŞİMDİ OKUDUĞUN
|Endless Love | JJK
FanfictionHislerim aşk sevgi bağlılık yada takıntı gibi birşey değildi bu aşktan korkmaktı ona doğru olan adımlarıma engel olamayıp içimde hep pişmanlık yaşamaktı o benim kendimle olan kavgamdı üstelik en derin hislerimin sahibiydi hep yaşamak istediğim derin...
