Sonradan farkına varıyorsun bazı şeylerin,üzülüyorsun kaybettiklerine,zaten elde değil ki üzülmemek.
Hakkını alamamak diye bişey var ki her gün biraz daha karşılaşıyorsun bununla.
Her gün alacağın çoğalırken, bu hayattan alman gereken azalıyor.Tasarruflu sevmeye başlıyorsun. Hak etmiyor işte,hak edemez zaten.
Öyle kolay değil ki bir insanın sevgisini hak etmek. Ortak yanlarınız azalıyor, senin feda ettiklerinle onunkiler arasında dağlar kadar fark var.
Bazen küsüyorsun,haberi bile olmuyor.Anlamayacak kadar salak olması mümkün değil ama anlamıyor işte. Üstat doğru söylemiş ''BAĞLANMAYACAKSIN''derken...
..Belki de kaybettiklerine üzülmek için ayıracağın zamanı kazanabileceklerin için harçamalısın..
