Boş sokakta var gücümle koşuyordum, havanın boğukluğu ve kararmış bulutlardan suratıma çarpan sert yağmurun etkisi ile fazlası ile yorulmuştum. Attığım birkaç adımda, okul eteğimi çekiştiriyor, ardından önüme gelen ateş kızılı saçlarımı geriye atıyordum.
Avon'dan indirim günü aldığım siyah göz kalemimin akıntılarını, hafif ıslanmış elimle sildim. Esentepe'nin en uçsuz ara sokağına geldiğimde ise adımlarımı yavaşlatarak caddeye doğru bakan dönemeçte duraksadım. Caddenin siyahlığı, ara sokağın rengi ile uyuşmuş; ortalığa korkunç derecede siyahlık katmıştı. Cadde bir hayli boştu...
Ellerimi, dizime koyduktan sonra hızlı hızlı nefes alıp vermeye başladım. Siyah deri ceketimin cebinden çıkardığım sigarayı, bir çakmak yardımı ile yakarak dolgun dudaklarıma götürdüm ve sigaranın zehirli dumanını içime çektim. İşaret parmağı ve orta parmağımın arasında olan sigaraya göz ucuyla baktım.
En son ne zaman başlamıştım, sahi? Kaç yıl olmuştu? Düşüncelerimi, deri ceketimin içinde zarıldayan telefonum sesi bozmuştu. Arayan Melek'ti...
"Efendim, Melek?"
"Neredesin?" Meleğin endişeli çıkan ses tonunu anımsamıştım. Etrafıma bakarak, tanıdık bir yer aramaya koyuldum. Fakat sadece korkunç bir gece, geceyi az da olsa aydınlatan sokak lambaları vardı.
"Esentepe." Dedim, sigarayı ağzıma götürerek.
"Pınar Parkın'a git, geliyorum." Derin bir iç çektikten sonra telefonu Meleğin suratına kapattım. Yere attığım sigara izmaretini, dizlerime kadar uzanan siyah çizmemin ucu ile çiğnedim ve Pınar Parkın'a gitmek için yola koyuldum.
