Lütfen! -PJM ( TAMAMLANDI)

Hayat

 

Hayat ne kadar da adil değil mi insan doğar büyür ve ölür
Ben hep acı çekmek için mi doğdum acaba
Bunu hep düşünüyorum.

Bugün neredeyim tahmin et bakalım?
Babamdan sonra intihar etmek için geldiğim tepedeyim.
Seninle de burada tanışmıştık.
İkimizde olucektik fakat
Biz birbirimize tutunduk.
Şimdi bu yolda tek başımayım.
Önce sana söylemek istediklerimi haykiricagim uçurumdan aşağıya.
Sonra da cennete yolculuğuma gideceğim.

Bağırdım beni bırakıp gittiğin günden bu yana herşeyi içimden çıkarmak istercesine bağırdım.
Biri benim bu halimi görse acirdi muhtemelen.
O kadar berbat bir haldeyim ki. Ben bile kendi halime acıyorum.

Kaç saat geçti bilmiyorum.
Annem meraklanmistir.
Artık ona da gerek yok beni merak edecek kimse olmayacak.
Neden Jimin?
Neden kimse olmayacak
Çünkü ben bugün buraya ölmeye geldim.

Ben hep senin sözünü dinlerdim.
Eğer bir şeye karar verirsek ikimiz de birbirimize danisirdik.
Eskidendi o çünkü,
Gelmeden önce ikilimde kaldım Jimin.
Ama kararımı vermiştim ben.
Anneme mektup yazdım.
Beni hatırlayıp üzülmesini istemem biliyorsun bir ona bir de sana değer veriyorum ben.
Ona her şeyi yazdım ve minnettar olduğumu da.
Sana gelince evde biriktirdiğim bütün mektupları gönderemedim.
Beni unuttun sen sonuçta.
Kimim ki ben.

Onları gizli yerimize sakladım Jimin
Sen her ne kadar bilmesen de.
Üzgün müyüm?
Bunun cevabını bende bilmiyorum.
O kadar anı yaşadık seninle
Her şeyimiz beraberdi.
Sonra gittin beni uçurumun kenarında yalnız bıraktın.
Şu anki gibi...

Benim içimde olan acıları bir ben bir Tanrı! Bir de defterim biliyor Jimin.
Umarım ben olmadan da hayatına 'sevgilin' ve daha doğmamış çocuğunla birlikte gecirirsin.

Ben olmadan mutlu olursun Jimin.
Bana son sözünü hatırlıyor musun?

"Unut beni Diana, Lütfen Unut"

Ben seni unutamadım ama sen beni unutmuşsun Jimin.
Bensiz hayatına mutluluklar.

Sevgilerle Diana