~•Kabanata 17•~
Flashback
Year 2000.
Lita: mahal tawagin mo nga si Aly dun sa kwarto niya nang makakain na tayo
Sergio: sige mahal
Nang maka akyat ang tatay ni Aly sa kwarto niya Pag bukas ng pintuan ay nadatnan niya yung anak na si Aly na naka suot ng polo na puti at naka pantalon na itim at may kapa ito sa likod at baka harap sa salamin lumapit ang tatay ni Aly sa likod niya at hinawakan sa balikat
Sergio: pogi naman ng anak ko
Aly: syempre tatay mana ako sa inyo eh
Sergio: tama yan anak, Tara na at kakain na tayo sa baba baka magalit nanay mo
Nang maka baba na silang dalawa..
Lita: buti naman naisipan niyong bumaba pa ha
Aly: syempre nanay nag papogi pa ko para mas pogi na ko kanatatawa
Lita: hay na ko mahal kung ano ano na naman yang ginagawa mo sa anak natin
Sergio: wala naman akong ginawa sa anak natin mahal
Aly: nanay Pag ako nag ka girlfriend gusto ko mahal, babe , or heaven yung tawag ko sa kanya
Lita: hay nako baldo bata bata pa eh girlfriend girlfriend agad Inaatupag, anak dapat mag aral ka muna ng martial arts mag aral ka kung paano papatakbuhin tong mundo nating mga bampira kasi sa susunod ikaw na ang mamamahala nitong mundo ng nga bampira
Aly: eh kasi po nay, tay may nakita po ako sa likod ng mansyon natin na mga tao eh tapos may bata po tapos nag tago po ako sa puno para mas makita pa po ng malapit tapos ng makita ko siya sa malapit ang ganda niya po nay sobra tangos ng ilong tapos asul pa yung mata po nay diba tapos nginitian niya po ako pero umalis din sila agad
Nag katinginan naman yung mag asawa at natatawa
Sergio: mahal tinamaan agad anak natin kebata bata pa eh hahahaha yaan mo anak Pag nakita mo ulit yan sabihin mo sakin para tutulungan kita ng mga moves ng Valdez
Lita: tuturuan mo pa ng kabaliwan yang anak mo
Year 2002..
Hanggang sa tumung tong si aly sa sampung taong gulang ay nakakapuslit na si aly na maka punta sa mundo ng mga tao para puntahan lagi si dennise at bigyan ng isang pirasong pulang rosas at panoorin ito tuwing gabi na matulog sa kwarto ni den at na daan siya sa bintana nito
Aly's PoV
Nandito ako ngayon kwarto ni dennise. Nalaman ko yung pangalan niya kanina lang ng tawagin siya ng tatay niya para uminom ng gatas, pero eto ako ngayon nasa gilid ng kama ni dennise at pinagmamasdan itong matulog ang ganda niya parang napaka perfect niyang tao, sa kanya ko naramdaman ang lahat kahit bata pa ako katulad ng love at first sight yung mata ko talaga non naging hugis puso ng makita ko siya
At kaylangan ko ng bumalik sa mundo namin gustuhin ko mang magtagal pero di ko magawang sa tabi lang ni dennise Kaya bisita bisita na lang tuwing gabi Kung saan lagi akong nakakatakas
Nang maka balik ako sa mansyon namin may biglang sumalubong sakin ang dalawa kong pinsan si mela at bang
Bang: may balak ka papalang umuwi no baldo
Mela: halos di na namin alam ang sasabihin kila Tito at tita, Kung ano ano na lang sinasabi namin para di ka na tanungin samin
Aly: Sorry nalibang lang , salamat mga pinsan
Bang: pasalamat ka mahal ka namin pinsan baldo ah
Den's PoV
11 years old na ko ngayon at ngayon naman ay busy ang mga tao sa baba para asikasuhin ang party ko, ngunit may na pansin ako sa binta ko na isang pulang pula na rosas Simula ng sumama ako sa papa ko sa vampire hunting nila lagi na kong nakakakuha ng rosas so ang ginagawa ko ay nilagay ko sa isang box at iniipon ko ito kahit tuyo na yung petals nito
=====
Hanggang sa mangyari ang isang di inaasahang pangyayari na nag laban laban ang mga tao, bampira, at ang grupo nila avectus
Maraming namatay at namatay ang mga magulang ni aly at nawala din ang mayamang buhay ni aly at naiwan siyang magisa sa daan na naiyak at nakahilata ang mga magulang ni aly na walang Malay at kinuha siya
Nang lalaki at wala siyang nagawa.
Den's PoV
Di na ko makatulog nang mahimbing Simula ng di na ko maka tanggap ng rosas na parang lagi akong walang gana maki Pag usap at parang laging malungkot ayoko mang magpaapekto sa mga rosas na yun ngunit yung katawan at puso ko na gustong gusto na makakuha ng rosas muli sa kanya dahil sa kanya kinikilig ako at may energy akong pumasok sa school
End of flashback
⭐
💬
