Saat 7.30
Ohg Yine Geç Kaldım.Hastaneye Yine Geç Kalmıştım.Hemen Üstüme Mavi Kotumu Ve Siyah Tişörtümü Geçirdim Saçımı Topladım Ve Koşarak Bahçeye Çıktım.Arabama Bindim Ve Hızla Hastaneye Gitmeye Başladım,Bu 4 Oldu Bu Sefer Feo Bey Çok Kızacak Çünkü Hastalarımdan Birinin Acil Beyin Ameliyatı Olması Lazım Ve O Gün Bu Gün!Feo Bey Kim Mi?Benim Patronum!Daha Doğrusu Hastanenin Müdürü,Herkes Ona Saygı Duyar Çok Dakik Bir Adamdır.Yaptıkları Saniye Şaşmaz.Bu Yüzden En Çok Geç Kalmamıza Kızar.Hastaneye Geldim Ve Koşarak İçeri Girdim.Önlüğümü Giydim Ve Hemen Feo Beyin Yanına Gittim.Neyse Ki Ameliyata Yetişmiştim,Henüz Başlamamıştı.Feo Bey Bana Baktı Ve(Tabikide İspanyolca Konuşuyoruz)
-Elif Nerede Kaldın?
-Şeyy Feo Bey Ben...
-Bana Şey Deme Elif Hanım.Hastamız SENİ Bekliyor.Bu Ameliyata Senden Başka Kimse Giremez.Hastamız Odasında,Özel Olarak Seninle Görüşmek İstiyormuş
-Öncelikle Özür Dilerim,Ve Son Olarak Neden Benimle Görüşmek İstiyor?
-Bilmiyorum.Kimseye Söylemiyor.Sana Söyleyecekmiş
-PEKİ.Kaç Numaralı Odadaydı?
-(Gözlerini Devirerek)296
-Çok Sağolun
Hastanın Odasına Geldim Ve Kapıyı Çaldım.Arkadan Tok Bir Ses"Gir"Dedi.
Bende İçeri Girdim.
-Merhaba.Ben ELİF ROXANA SEVİNDİK.Sizin Ameliyatınıza Girecek Olan Beyin Cerrahı.Beni Özel Olarak İstemişsiniz.
-Evet.Sizi Özel Olarak İstedim.Beni Sanırım Hala Tanımadınız?
-Yoo Tanımadım.Oyuncu Falan Mısınız?
-Güldü.Hayır Ben Dünyaca Ünlü Futbolcu Cristiano Ronaldo Dos Santos Avero.Şuan JUVENTUS'TA Oynuyorum.İtalya'da Yaşıyorum Ancak İspanya'ya da Tatillerde Geliyorum.
-Vay Tanıştığımıza Sevindim.Dünyaca Ünlü Bir Futbolcuyu Ameliyat Etmek Benim İçin Bir Onurdur.
-Aslında Benim İçin Öyle Değil
-Nasıl Yani?
-Oğlum...Ronaldo JR. Eğer Ölürsem O Yalnız Kalır. DÜNYA BAŞINA YIKILIR
-Evli Misiniz?
-Hayır.Eski Sevgilim İspanyol Model Adabella Lopez'le Bir Gece Birlikte Oldum.3 Yıldır SEVGİLİYDİK Ve Artık Buna Hazır Olduğunu Söyledi.
-Sonra...
-Bebeği Reddetti.Aldırmak İstedi(Gözleri Doldu)
-Hadi Ya...O zaman Neden Sana Hazır Olduğunu Söyledi?
-Değildim.Ama Sen Beni TERK edersin Diye Çok Korktum Ve Bu Yüzden Böyle BİRŞEY Yaptım Dedi.(Ağlamaya Başladı)
-Ben Onu Fikrinden Döndürmek İstedim Ama Israrcıydı.
-Bebek Peki...Ona Ne Oldu?
-Ona Doğurmasını,Bebeği Alıp İtalya'da Yaşamaya Başlayıp Onu Unutacağımı Ve Bundan Kimsenin Haberi Olmayacağını Söyledim.O Da Kabul Etti.
-Yani Bebek Doğdu
-Evet.Benimle Yaşıyor İtalya'da Büyük annesi İle Birlikte...
-Sen... SEN NE ZORLUKLARIN ÜSTESİNDEN GELMİŞSİN!
-Bu Da Birşey Mi?
-Daha Var Mı?
-Ne Yazıkki Evet...9 Yaşındaki Oğlumla Mutlu Mesut Yaşıyorduk.Ona Hem Annelik Hem Babalık Yapıyordum Ve Bu Bazen Beni Zorluyordu.Her Gece Onun İçin Ağlıyor Ve Ne Kadar Şanssız Olduğunu Düşünüyordum.
-Bence Hiçte Şanssız Değil...
-Nasıl Yani?
-Senin Gibi Bir Babası Varken Nasıl Üzgün Olabilir ki?
-Herşey Öyle Değil İşte.Annesiyle Gezen Çocukları Görünce İç Çekip Baba Benim Annemde Bir Gün Geri Gelir Mi? Diye Soruyor Ya,İÇİM PARÇALANIYOR
-Oğlun İÇİN,CRİS SENİ Yaşatacağım! YAŞATACAĞIZ!
-Peki Hastalığımı Nasıl Anladım?Bir Fikrin Var Mı?
-Yok?
-Oğlum İle Chek-Up Yaptırmaya Gitmiştik.Oğlumun Sağlığı Gayet İyiydi.Ama Benimki İçin Aynı Şey Söylenemez...
-Orada Mı Anladın?
-Evet.Doktor,Beyninde Tümör Var Dedi Ya O An Yıkıldım.Oğlum Vardı Aklımda Sadece O!Onun O Gülüşü İçin Dünyayı Yıkarım!Kimsenin Gözünün Yaşına Bakmam.Çünkü Kimse Onunkine Bakmadı!Onu Sokağa Attılar!Sonucunu Düşünmeden,Öylece Bıraktılar.
-Cris,Hiç Evlenip Oğlun İçin Sıcak Bir Yuva Kurmayı Düşündün Mü?
-Ben O Kadın Yüzünden Artık Hiç Kimseye Güvenemez Oldum.
-Ama Bir Kişi Yüzünden Binlerce Kişiyi Yok Edemezsin.
-EDERİM!Oğlum İçinse Ederim
...
-Tamam.Ben Hazırım.Elif Hanım
-Cris,Lütfen Bana Elif De.Ben Samimi İnsanları Severim
-Oh Peki Elif,Ben Hazırım.
AMELİYATTA
Zorlu Bir Görevdi.Ciddiyet Ve Ustalıkla Bu İşi Yapıyordum.Oğlu İçin Bunu Yapacaktım.Onun Oğlunu Hiç Görmesem Bile Ona Sempati Duymuştum Bir Anda.Cris İse... O BAMBAŞKA Biri Bir Elektriklenme Hissettim Yanındayken.Bana Güvenip Önyargılarını Kırmasını Sağlayacaktım.Ama Önce Tümör'ü Çıkarmam Lazımdı.
3 Saat Süren Ameliyat Sonrasında Onu Yoğun Bakıma Aldık.Artık Herşey Ona Ve 24 Saatlik Süreye Bağlıydı.Tabii Hastaneye Gazeteciler Doluşmuş Ve Benden Röportaj Almaya Çalışıyorlardı.Bense Durum Kesinleşmeden HİÇBİRŞEY Söylemek İstemiyordum.
1 GÜN SONRA
Ronaldo'nun Durumu İyiye Gidiyordu.Bu Gidişle 10 Saate Uyanması Bekleniyordu.Feo Bey:
-İyi İş Çıkardın Evlat.Zor Bir Ameliyat'ın Üstesinden Geldin
-Evet.Ama Bu Ameliyatımda Daha Hırslıydım.Daha Çok Kurtarmak İstiyordum Hastayı.
-Neden?
-Bir Oğlu Var Ve Ona Bağlanmış Durumda.Onları Ayıramazdım.
.....
10 SAAT SONRA
CRİS Gözlerini Açmıştı Ve Onu Normal Odaya Almıştık.
-Naber Cris
-Elif...Kurtardın Beni!
-Evet.Artık Kurtuldun!Sadece Ara Sıra Kontrole Geleceksin.
-Hadi Ya? BU Kötü Oldu Bak...
İkimizde Güldük
-Elif Şey...
-Evet?
-Bir Kafe'de Arkadaşça Bir Kahve İçebilir Miyiz?
-Elbette
-Teşekkürler.Sen Diğerleri Gibi Değisin
-Nasıl Yani?
-Beni Para İçin Sevmiyorsun.Arkadaşlığım İçin Seviyorsun
-Ben Sahte İlişkili Zeminlere Bina Yapmam
-Belli Oluyor Deyip Güldü.
Bende Güldüm💕
