1.bölüm

175 8 12
                                    

Rüyanın dilinden

En karanlık gece bile sona erer
Ve güneş doğar...

Rüya kaçmaz

Geçmiş

Uyumaya çalışıyordum birden kapı aralıklandı rüzgardan diye düşündüm ve tekrar uyumaya çalıştım bir 2 dakika sonra kapı tamamen açıldı karanlıktan kim olduğunu göremiyordum yan tarafımda duran gece lambasını yaktım kapının önünde duran küçük kardeşim yarendi
-ne oldu ablacım
- şey abla ben kâbus gördüm de yanında yatabilirmiyim
-tabikide
Hafif bir gülücük bıraktım o sırada birden zil çaldı gecenin 3.30 u ve babam daha yeni dönüyordu ayağı kalktım ve kapı aralığından onları izliyordum annemin koşa koşa.kapıyı actığıni gördüm
-hoş geldin fehmi
Sonra babamın annemi ittiğini gördüm
Sonra onu acımsızca dövdü saat sabah 5.30 da annem bizi kaldırdı eşyalarımızı önceden hazırlamış
-anne nereye gidiyoruz
-cok uzaklara canım şimdi sadece biraz sessiz olun
-peki
Kapıdan sessi bir şekilde çıktık ve bizim evden biraz  uzaklıkta oturan saadet ablanın evine gittik
-ne oldu şevval
Annem ağlayarak ona herşeyi anlattı
-işte böyle
-hmmm peki siz nereye gideceksiniz
-şu anlık düşünüyoruz
-hmmm bu kadar çocuk sana yük olmazmı?
-yooo hayır.küçücük can sonuçta
-sana.bir teklifte bulunacağım
-ta..ta..tabi
-bence sen yareni bana ver
-o..o..olmaz
-yaw sadece 5 yıl
Annem onu kıramadı ve yareni ona verdi bu kadarda vicdansızlık olmaz yani
.....................................................

Bunları sadece bir kağida döküyordum tek yaptığım şey buydu seni bulucam yaren...

      

  BU BÖLÜM BİRAZ KISA OLDU ÇÜNKÜ BİR İŞİM VARDİ BU YÜZDEN ÖZÜR DİLERIM İNŞALLAH İLK BÖLÜMÜM BEĞENİRSİNİZ:):):)

              DEVAM EDECEK...

PİSKOPAT AŞKIMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin