Uç kutusu

1

 

Duvarlarin ardından kimsenin bilmediği  sesini duyurmak , fark edilmek isteyen kötü kalpli acimasiz kral midyatin esaretinden kurtulmak en önemlisi  diledigince dondurma pizza ve daha nice abur cubur yemek istiyordu.

Tüm cesaretini toplayip ajan salt misali kapıya ilerleyip merdiven trabzanlarindan yaramaz cocuk edasıyla kaydi. Koşarak salonu gecip üç metrelik duvarini önüne vardı. Elini kaldırıp duvarin pürüzlü beton  zeminine dokundurduğunda  nasıl çıkabileceğini düşünürken elinin altında hiç beklemediği bir oyuk oluştu  .  Yüzünde şapsal gülümsemesi meydana geldi ister istemez , diğer elini kaldırıp duvara yasladiginda bir oyuk daha .

" aman Allah ' im bu gerçek olabilir mi ? "

Kendini daha fazla tutamayarak yerinde çılgınca sıçradı . 

Hayali bir lambanın kafasinin üzerinde yanmasiyla  acele etmesi gerektiği aklına  gelince  siyah  botunun ucunu duvara yasladi ve bir oyuk daha . Oyuklara  tutunarak tırmanmaya başladı .

Yarısına dahi gelemeden ince parmakli bir elin sağ ayağının  botunun biraz üstünden  tutup cekeledigini hissetti. Kafasini hızla çevirip baktığında  kral midyatin karisini gordu . Lanet olsun !!

Ayağını daha cok cekelemeye başladı.

" Eslem !! "

Duymak istemediği ses kulaklarında yankı yapınca gerçeğin farkına varip ayağını daha cok  kurtarmaya çalıştı.

" Eslem ! Kalk artık tatlım  "

Kendini ,  uçmayı yeni öğrenen bir kus gibi tam uçtum, özgürüm derken yere cakilmasi gibi  odanın halisiyla bakismaya basladi . Ayaklari yatagin uzerinde bacaklarina dolanmis yorgani  ve yine husranla sonuclanmis bir rüyası vardı.

En azından bir kerecik kurtulduğunu gorseydi . Sadece bir defa . Ne yazık ki kapının arkasından duyulan ses bunun imkansız   olduğunu bas bas bağırıyordu .

" Hayatim endişelenmeye başlıyorum . Acar misin artık şu kapıyı ?  Ayrica ben sana kapıyı kitlememen konusunda uyarim da  bulunmuştum. "

Biraz  çaba ile yorgandan  kurtuldugu gibi ayağa kalktı , kapıya doğru ilerleyip kiliti açtı . Kral midyatin karısı aslı büyükannesi hoşnutsuz bakışlarını dağılmış yatağın , ve yatağın yanında herşeyden habersiz uyuyan köpeğinin ve ardından ayak ucundan başlayıp kuş yuvasına döndüğünden emin olduğu saclarinda gezindi .

Kapının eşiğinden gecip odanın ortasına doğru ilerledi .  Kendisinin  etrafında bir kez döndükten sonra gözlerini toruna cevirdi .

Oğlunun ve gelinin emaneti böyle mi olucakti ? Ona ne kadar terbiye vermeye calişsada başına buyruk halleri yaşlı kadini çileden çıkarıyordu .
Genzini temizleyip genç toruna karşı Allah ' tan biraz  sabır diledi .

" Eslem bu odanın hali ne hayatim  ?"

Eslem omuz silkip kendini yatağa bıraktı . Yaşlı kadın bu tavır karşısında birazcık sadece birazcık daha sabır diledi tanridan .

"  Neyse hizmetçiler temizler . Hadi  Eslemcim  kalk artık hayatim kahvaltiya inmemiz gerekiyor . "

" Allah aşkına nene ya sabahın köründe birak kargalar önce yapsin kahvaltısını yazık hayvanlara da benim tatlı uykuma da "

Nida hanım duyduğu kelimeyle gözleri yuvalarından çıkacak şekilde fırladı . Bu kelimeleri hep televizyon denilen ise yaramaz teknoloji parçasından öğreniyordu. Bu saatten sonra televizyon da yasaklanacakti o kadar .

" Bu ailenin kuralları var her gün saat  yedi bucuk da kahvalti yapariz ailece . Şimdi ayağa kalkiyorsun üzerine bir genç kiza yakısir elbise giyip asagi iniyorsun . Ve bir daha küçük hanım ağzından  öyle bir kelime duymak istemiyorum bu son uyarim  "

Elbise mi o iğrenç şeyleri giymek istemiyordu. Kotlar aşkına asla elbise giymezdi . Ayrıca nene kelimesinin neyi vardi ki ? Ellerini  kafasina  yaslayip , ne anlamak ne de duymak istiyordu . Çünkü anlamiyordu  bu yüzden duymak da istemiyordu .

Nida hanım kapıya doğru ilerlerken aklına bir şey  gelmiscesine sivri topuklarinin üzerinde dönüp hala yatakta ellerini başına yaslamis oturan torununa döndü.

"Ayrıca unutmadan televizyon artık yok "

Bu cümle bardağı tasirmisti artık kafasını kaldırıp  zalim midyatin karisina bakti . Bir şeyin farkına çok iyi  bir şekilde varmıştı . Karısı midyattan daha zalimdi. Inanamazcasina ellerini başından çekip kafasını iki yana salladı.

" bunu yapamazsın ! "

Sesinde bile kurduğu cümleye inanamayan bir tını vardı.
Nida hanım tüm sogukluguyla torununa bakti cevabı çok netti .

" yaparım "  ve ardından saliseler sürmeyen ordan ayrildi.

Kendine  hakim olamadan ayağa kalkip  yatagin uzerinde  daginik olan kucuk yastiklarini odanın dört bir tarafına   fırlattı .

"  yeter artık ! Dayanamıyorum . Hayat değil bu ! değil ! "  dolaba ilerleyip içinden büyükannesinin inadına lacivert kot pantolonu giydi.

Hayatına müdahale edilmesinden nefret ediyordu. Bes yaşında ailesini kazada kaybetmesiyle nenesi ve dedesi Eslem ' i  alıp bu zindana hapsetmisti. Etrafı  duvarla çevrilmiş  , bahçesi  geniş olan bu villa Eslem ' e gore tam bir zindandi . On iki yildir bu duvaralarin ardindan ne gelen vardi ne de giden . Dedesi ve nenesi hariç .Bir de akıl almaz değişik tür içeren nesilleri tükenmiş hocaları . 

Bu zamana kadar hiç arkadaşı olmamıştı . Ayaklarına surtunen  köpeğini görünce ona haksızlık ettiği düşündü . Köpeği onun icin bambaşka bir varlıktı . Arkadaştı öncelikle sonra sırdaşı , yıllardır  içinde biriken her şeyini köpeğiyle paylasiyordu . Köpeğinin karşısına diz çöküp sarıldı .

" elbet bir gün şu lanet duvarları aşarsam eğer o zaman seni de yanimda  götüreceğim . Sana soz veriyorum."

Ayaga kalkip kopegi ile birlikte aşağıya indiğinde dedesi her zaman ki bas köşesinde oturmuş gazete okuyor , nenesi tüm sakinligiyle otlaniyordu. Sağlıklı yaşam için şart olan besinlermis .

Yerine gecip oturduğunda hiç bir şey demeden tepkisizce oturmaya başladı . Bugün bu duruma nokta koyacak , artık dışarı çıkmak istediğini söyleyecekti , korkmadan .
Hadi Eslem ne kadar zor olabilir ki ? Söyle gitsin
Genzini temizleyip dikkatleri üzerine çekmeye çalıştı fakat alabildiği  tek tepki midyatin gazetenin sayfasını çevirmesi oldu. Derin nefes alıp oksurerek ses çıkardı .

Kafalarını kaldirmadan gözlerini torunlarına diken yaşlı çiftin akillarinda başka düşünceler vardı.
Dedesi hangi hocasının degismesini isteyecegini düşünürken , nenesi televizyon konusunda itirazda bulunacağını düşünüyordu .

Eslem nenesi ve dedesinin uzerinde olan keskin   bakislariyla daha da gerilirken işaret parmağıyla yakasını çekip yutkundu . Daha fazla bekleyemeyip yıllardır istediğini şeye ulasmak için konuştu.

"  ben okulda okumak istiyorum "

Korkmadan soyliyecekti degil mi ?

Meraba herkese bolum hakkında yorumlarinizi yazarsanız sevinirim .. )*(