Eren artık yatmalısın dedi ablam ben evimizin salonununda 160cm ekran olan tv izlerken.
"Taman abla" diye bağırdım umursamayarak çünkü animal zombi filmi izliyordum izlemezsem meraktan sabaha kadar uyuyamayacaktım.
izlemeye devam ettim ve filmde virüs iyice yayılmıştı ama henüz kimse dönüşmemişti sonradan kadının arkasından yaklaşan zombiyi gördüm uyarmak isterdim ama beni duyamaz derken kadının yüzünü koparttı kendimi onun yerine koydum iğrenç ve acıtacağı kesindi derken film bitti. Uykum gelmişti gözlerimi ovuşturarak saate baktım saat 01.35'di korkudan odama gidemedim sonra tüm gücümle koşarak odama çıktım ve telefonumu aldım oynarken. uyuyakaldım.
Gece 05.00'da çığlık sesleriyle uyandım duydum bu ses tanıdığım bir sesti bu benim kardeşim Emir idi.... emiri bacağından ısıran bir çocuk vardı annem çocuğa benim beyzbol sopamla vuruyordu anne diye bağırarak koşuyordum .
"Annem" çığlık !atarak oğlum kaaç! Dedi
Anne bu çocuk ne yapıyor kardeşime?
Oğlum bu insan gibi görünen bir yaratık.!
İşte korktuğum şeyler gerçekleşiyor yaratığın yanına gittim bir tekme attım yaratık bana döndü Annem sopayla hızlı bir şekilde vurdu yaratığın kafası yarıldı ve yere düştü kardeşimin bacağı kanlar içindeydi kendinden geçti annem kardeşimi kucağına alıp koltuğa yatırdı.
Annem koşarak arabadaki ilk yardım çantasını getirdi.
İçinden sargı bezi oksijenli suyu getirdi. Kardeşimin bacağına sardık ve korkudan ağlamaya başladım.
Ambulansı aramaya odama çıktım bide ne görüyüm 32 mesaj 20 arama olmuş 112'yi aradım ulaşılmadı mesajlara baktım babam ablan iyileşiyor telefon sinyali iyi değil Türkiye'ye 2 gün sonra döneceğim ablanın tedavisini yaptırıcağım bişey olursa aramaya çalışırım.
"Eren sakın dışarı çıkma o lanet şeylerden bir sürü var"
Ben 14 yaşında bir çocuğum ne yapabilirdim ki bilmiyorum?
BÖLÜM SONU
